saskia van laere

Gebruikersnaam saskia van laere

Website http://www.saskiavanlaere.be

Poëzie Autobiografisch schrijven

Over saskia van laere

Therapeute en gezinswetenschapper. Tolk en vertolkster van alles binnenin. Schrijfster van ©therapoëzie, poëzie die deugd doet. Op Instagram onder @therapoezie of via www.therapoezie.be

Teksten

positieduizeligheid

een half leven geleden heb ik dankzij haar mezelf voor 't eerst begrepen bestond zij wel echt ik wilde het niet weten haar eigenlijk enkel lezen tot ik gisteren haar zo nabij vanop m'n plek op de eerste rij volledig ondersteboven door positieduizeligheid heb durven vragen blijf alstublieft schrijven tot het einde van mijn tijd

saskia van laere

niet meer

hand in hand duikt ze mee naar de bodem van je zee een medemens haar ogen blijven de jouwe volgen doorheen de golven mededogen niet meer niet minder dan een beminnende vriendin een zeemeemin

saskia van laere

maandrang

sinds je me zag slaat je oogopslag elke keer weer m'n hart uit het lood voorbij de zwaartekracht gewichtloos door de atmosfeer als een boemerang op volle koers in z'n baan klopt het zich met een onstuitbare drang een weg naar de maan een ogenblik zo lang als de missie van Apollo 13 staar ik je verloren aan en droom dat we samen m'n hart achterna gaan

saskia van laere

voor het eerst

terwijl we daar zaten voor het eerst de zwijgzame tijd achteloos dichtpraatten onze ogen zacht zoenend zich verzoendend tot ze traanden omknelden m'n handen de huid strak gespannen m'n stoel bij de randen als lederen banden smekend mij te blijven dragen in dit ene moment waarin wij geen einde kent

saskia van laere

winterzon

na dagen van kilte valt de eerste winterzon ontdooiend op de rijp door de velden wandelen we want in want na seizoenen van stilte rust je warme blik veelzeggend op mij

saskia van laere

#novembervers2023 - weer voor lang

elke keer vertrek je weer voor lang dan fluister ik je nog snel kleine stukjes van mijn verhaal toe sindsdien ben ik niet meer bang want er valt licht door de kieren in de samenhang

saskia van laere

#novembervers2023 - naar huis

ze wil naar huis maar hij nog niet hij danst en geniet alsof hij haar niet ziet gemaakt vrolijk schuifelt zij voort wat zij hoort is wachtmuziek

saskia van laere

#novembervers2023 - huis te koop

de zakken in mijn broeken zijn als dagboeken wat ik doe of waar ik ga schrijf ik op briefjes die ik er achterlaat mijn zachtste winterbroek droeg ik in maart ook tijdens een bezoek aan een huis te koop toen ik dat briefje onlangs terugvond kon ik nauwelijks geloven dat jij intussen bent aangekomen op de plek waar je enkel van durfde dromen

saskia van laere

#novembervers2023 - na al die jaren

zei hij soms na al die jaren ik zie je graag? ik weet het niet maar ik wist het wel wat een vraag wij waren

saskia van laere

#novembervers2023 - ver van huis

ik ben vergeten hoe wij ver van huis naar elkaar keken bij ons vertrek laat ik hoopvol de sleutel thuis zodat ik niet zonder jou kan terugkeren

saskia van laere

#novembervers2023 - van de kaart

ik was van de kaart maar zo erg is dat niet want de kaart is niet het gebied

saskia van laere

lieveling

ik zoek hele dagen wat ik heb verlegd waar anderen naar vragen een ding een woord een woordspeling ik zoek hele nachten wat ik niet weet waar anderen op wachten een antwoord een boodschap een mededeling ik zoek hele dagen wat ik gisteren nog wist en nu enkel nog met vlagen een naam een begin een herinnering ik zoek hele nachten wat je zei waar we samen om lachten iets liefs enkel voor mij het eindigde op -ing

saskia van laere

tijd

zacht tikkend borduren de achterpoten van de tijd voortdurend aan een web dat steeds meer aan je blijft kleven jou langzaam inpakt door spinsels omgeven in een strijd die beklijft een onzichtbaar bed waarin je je steeds meer gewillig neervlijt

saskia van laere

te klein

het gaat goed nu en hier ik heb een pen en schrijf op papier maar vaak is dat te klein dan denk ik over wat was en verzin wat zal zijn het gaat goed is een dunne lijn

saskia van laere

heel stil

ik pas in de buffetkast van m'n grootmoeder op een stoel aan een schrijftafeltje drink ik koffie en lees een boek als je heel stil bent mag je bij me op bezoek

saskia van laere

enkel aan ons

wanneer de zee wegebt en enkel aan ons het oneindige strand schenkt waar anderen nog niet gingen beginnen mijn zolen te zingen

saskia van laere

zeevlam

zoals je daar langs het strand je arm in de mijne haakt jouw warmte gaandeweg mijn binnenzee raakt steelt een dichte mist mijn zicht en ik wacht op de tast in een land dat me verloren maakt tot mijn zeevlam mij verlaat

saskia van laere

roes

voor het eerst werd het zomerheet met Pasen jij zat me achterna met een beker water we schaterden en bleven maar rennen in onze roes die enkel kon duren omdat jij niet wou bekennen dat het al lang op was

saskia van laere

voortgejaagd

waarom vergeet ik wie ik ben niet de schelp door de stroming tollend onderweg niet het blad door de wind voortgejaagd over het pad maar de zee ondanks eb en vloed en de boom geworteld in elk seizoen

saskia van laere

één of ander ding

ik wring elke dag in m'n agenda één of ander ding als blijk van goede planning maar het krimpt tot een miniatuur naast mijn dagvullende droedels wanneer ik aan je zit te denken zonder begin- of einduur

saskia van laere

loof of daken

de terrassen van m'n vriendinnen Ibiza langs de Leie of een vleugje New York hoog in Brussel met zicht op loof of daken bankirai getuigen van geraakt worden en raken

saskia van laere

wees niet bang

als ik kon strekte ik me languit als een gazon ik reikte op m'n rug met armen en benen naar de horizon als een mossig net van oost naar west wees niet bang tijdens je koorddans zacht als een grasmat zorg ik ervoor dat ik je vang

saskia van laere

overstuur

ik wou dat ik een airbag had telkens ik overstuur raak

saskia van laere

vroeger

vroeger was ik wakker nu ben ik moeder

saskia van laere

voor even

en dan zitten we hier in het oude strandhuis we drinken bier en eten kibbelingen we hebben vandaag en we dromen van morgen voor even vergeten, al onze kibbeldingen

saskia van laere

leed

hoe kan leed stoppen als het ver-duren heet

saskia van laere

plooien

terwijl ik alles had glad gestreken bracht het stof dat neerstreek plooien in m'n gedachten

saskia van laere

tranen

we regenen pijpenstelen onze kinderen worden nat tranen biggelen over de ramen raken ze nog opgelapt

saskia van laere

huidzucht

zonder elkaar raakte ik verslaafd aan de herinnering van voldaan gelaafd aan het zout en de zon in je halskuiltje warm en gelaagd nu het weer kan speur ik vergeefs naar het zilte pad in je tuin ik weet niet meer hoe het moet en doe me laveloos tegoed aan elke vezel van m'n faalmoed

saskia van laere

gewoon

kunnen we niet gewoon iemand in nood uitnodigen

saskia van laere

als ik jou zie

ik weet niet hoe met één hand klappen klinkt maar ik weet dat als ik jou zie mijn hart zingt

saskia van laere

me-time

als niemand kijkt laat ik alles hangen de gordijnen mijn borsten mijn wangen

saskia van laere

gedicht

wanneer licht aan de waarnemingshorizon wordt onttrokken aan de zwaartekracht niet meer ontsnapt het zwarte gat blijvend verlicht gedicht

saskia van laere

het kleine

kom, mijn kind ik neem je mee hoog boven de wolken met zicht op een kleurrijk lappendeken en de zee want alles en iedereen lijkt dan volmaakt tevree toe, mijn kind neem het maar mee voor altijd in je gedachten dit tableau van peis en vree zodat het kleine daar beneden jou het grootse nooit kan afleren

saskia van laere

wat was

gisteren dacht ik aan morgen ooit zal er morgen zal ik denken aan gisteren nooit was er vandaag vouw ik wat was in laagjes in de kast en plooi me zonder gemis naar wat is

saskia van laere

steeds weer opnieuw

hij komt en gaat steeds weer opnieuw zegt hij tot ziens toch vat ik enkel de slaap als hij z'n jas bij me achterlaat

saskia van laere

in haar verhaal

twee vlechtjesin het haareen lange rok en een jongenzonder paardik ben een prinseskroont ze zichzelfin haar verhaalslaat de kloknooit twaalf

saskia van laere

naar buiten zonder

meestal ga ik naar buiten zonder maar vandaag had ik het aan als een oude vergeten trui mijn lichaam met wolligheid verleidt het in geuren en kleuren misleidt het met verve verhullend leidt het af mijn zachte buitenwacht

saskia van laere

kleine stukjes jou

door jou zo dicht tegen me aan te voelen begon de hartwarmte in m'n magmakamer te gloeien je deed me helemaal smelten van m'n stoel afvloeiend liggend aan je voeten bleef ik stiekem stroperig aan je kleven kleine stukjes jou stelend

saskia van laere

goed en wel

dat het pijpenstelen giet deert me niet daar waar ik ben is alles goed en wel niemand hoeft iets te veranderen ik ben aan het woordwandelen

saskia van laere

eindelijk voldaan

opgejaagd duw ik de tijd in wijzerzin weerspannig voor me uit in de hoop jou eerder te zien en eindelijk voldaan in het moment te kunnen stilstaan

saskia van laere

als aan lava

ik lijk een berg wanneer ik cassante dingen zeg scherp en hard maak ik brokken maar onzichtbaar zijn de schokken doordat alles raakt aan een gevoelige laag als aan lava in een vulkaan

saskia van laere

voor hem

er zijn lichte en zware kussen zware kussen dragen alles wat je niet zeggen kan voor hem kocht ik een kaart met vele kussen op ze ligt al weken loodzwaar op de bodem van m'n tas

saskia van laere

tot ik je zie

ik wacht je op terwijl je er al bent na al die tijd voel je nabij en toch onbekend tot ik je zie warm ik me aan m'n koffie

saskia van laere

van geluk

ik wist niet dat ik dat kon maar als jouw hartje springt van geluk doet het mijne de hinkstapsprong

saskia van laere

zoete lade

wij vechten nooit in de zoete lade jij krijgt de noten ik de chocolade

saskia van laere

hitte

als natte waslappen voor boven en onder liggen we slap naast elkaar zonder raakvlak

saskia van laere

klein

om jou te ontmoeten in je krimpende wereld maak ik me zo klein dat ik door het kattenluikje pas

saskia van laere

on hold

voor jou zet ik alles on hold zodat ik je kan houden als je valt

saskia van laere

voorgoed

zijn wij het huis waar ik voorgoed in kan wonen

saskia van laere

nietszeggend

na elke vraag van jou neemt mijn antwoord me in stilte op sleeptouw en verdwijn ik nietszeggend op wereldreis naar een ver oord

saskia van laere

tussen de buien door

tussen de buien door lap ik de ramen en ook alle andere do's en don'ts aan m'n laars

saskia van laere

praten

feitelijk is praten niets dan luchtverplaatsing en soms is zelfs lucht te dik

saskia van laere

geen boot

geen boot of vaarbrevet nodig ik schipper alle dagen

saskia van laere

al wat ons lief is

breng hier die wijn na een tocht door de woestijn dan spoelen we het zand tussen onze kiezen en proberen te vergeten dat we al wat ons lief is kunnen verliezen

saskia van laere

voelend zien

hoe vind je diepgang op plat papier geen tunnels of grondig graven hier enkel wanneer je als een mol voelend ziet maakt het niet uit boven- of ondergronds kent hij niet

saskia van laere

haar ogen

haar zachte blik mee met mij mild met mij mee haar ogen mededogen

saskia van laere

zeggen ze

soms ben ik te zeggen ze en voel ik me eenzaam dan zeg je ik hou van je en zijn we tezamen

saskia van laere

wat niet van haar is

daar gaat ze in de verte en verdwijnt achter het begin van wat niet eindigt ze wuift weg wat niet van haar is verlicht kijkt ze uit naar zonder gemis

saskia van laere

verdieping

on ons huis hebben we elk een verdieping ik in mijn boeken hij in de zijne

saskia van laere

verdekt staande

het is zo'n ochtend waarop ik hoop met elke veeg de bedding van weggetikte uren laag na laag te vullen de donkere rand van m'n kijk op de dingen met wat kleur te verhullen zo hou ik me verdekt staande terwijl ik alleen maar wil gaan liggen

saskia van laere

niet hier

ik denk dus ik ben niet hier

saskia van laere

liefde

onze berichtjes navelstreng van letters

saskia van laere

dan toch

ik begin mezelf te passen

saskia van laere

GSM - GedichtenSchrijfMobieltje

een gat in de werkelijkheid van vijf bij tien waardoor ik alles anders kan zien ik steel tussen de soep en de patatten in de file op m’n savatten met wijsvinger en duim benoem ik de dingen nieuw volgens mijn luim

saskia van laere

als op mijn vraag

de sneeuw bedekt laag na laag geur en kleur als op mijn vraag dempt ze traag elk geluid zacht neuriënd lokken de vlokken dwarrelend op hun wiegelied en spreiden een bed van watte voor me uit

saskia van laere

smal denken

soms schuil ik in kieren en spleten en hoop ik dat smal denken zal helpen tegen grote golven van breed voelen die overspoelen

saskia van laere

een stukje

ieder is een stukje iedereen

saskia van laere

waar wij wij waren

ik ga dan nu naar waar ik ik ben zei jij toen blijf jij hier waar wij wij waren vroeg je mij dan weet ik hoe ik weer naar ons terugkeer

saskia van laere

een beetje stierf

ik dacht de dag dat jij een beetje stierf vergeet ik niet een jaar later rolde ik samen met het koekjesdeeg de dag gewillig voor me uit en zag pas vandaag dat het gisteren was

saskia van laere

ik dans

de lichten gedoofd de muziek luid zweet parelt op m'n huid ik dans en paradeer het publiek stuwt me over en weer ik schreeuw vanbinnen Say my name wat een fame mijn optreden met Florence en haar machine is net echt naast m'n aanrecht

saskia van laere

als de deur dichtgaat

wat blijft er van ons na ons als de deur dichtgaat een nu zonder straks en zonder jou herbegin ik de dag aan de Isis waar een leven niet van tel is en het eender is of je opstaat

saskia van laere

dan zal ik misschien

ik draai je in m'n mond om en om en denk aan het verleden toen ik heb gemeden je uit te spreken zoals een oester haar parel koestert draai ik je in m'n mond om en om en denk aan morgen dan zal ik misschien en zo blijf jij in m'n stilte verborgen liefste zoetemien

saskia van laere

licht

de woonboot voor herstel gehuld in een doorschijnend zeil op een nachtelijke Leie gloeit als een glimworm de klassieke muziek neemt me mee weg van een karwei van alledag naar hoe het ook zijn kan licht zonder festival

saskia van laere

ze lachte

eer zij kwam passeerden er velen gedwee ik op de bank van rimpels zij jeugdig op haar fiets ze lachte en ik verrast terug ze klaarde niet alleen de mist in m'n blik ze nam zelfs de wolken mee

saskia van laere

warm en week

naar het schijnt mag je niet achterwaarts liken je mag niet te ver teruggaan in de tijd nochtans word ik warm en week als ik aan ons terugdenk vroeger in onze zotheid

saskia van laere

zout en zoet

vorig jaar reisden we naar het Zuiden fier stapelde je ons hebben en houwen als doosjes gevouwen in de koffer van onze automaat nu zakken we ook af van boven naar beneden toch enkele treden en lepel je schoteltjes voor zout en zoet de kommetjes van ons gemoed netjes in de vaat

saskia van laere

toch

als ik verweesd achterblijf voel ik me verlaten toch wiegt ze me in haar wilgenarmen troost ze me fluisterend met haar bladerdak kust ze m'n blik met haar plassen als gevallen tranen bemoedert ze me en voel ik me gedragen tot ik weer kan aarden

saskia van laere

nergens heen

ik wou dat ik je tuin was dan hoefde ik nergens heen dan was ik al waar jij thuis bent want jouw tuin is overal zei je me eens

saskia van laere

in ons eigen verhaal

we zijn mensen geworden die mekaar leren vergeven dat we soms in ons eigen verhaal niet meer weten waar we zijn gebleven

saskia van laere

kartonnen doos

fragiel als een frangipane rondborstig als een boule licht als een éclair hoekig als een carré confiture passen wij vier al jaren in onze kartonnen doos

saskia van laere

de man met het zand

wanneer de armen van de nacht me lossen word ik het plafondmeisje dan kijk ik zwart voor me uit en wacht op de man met het zand die in m'n hoofd alles dempt geruis en gefluit

saskia van laere

tot ik ze zie

er zijn geen uren ik moet de deur niet uit bij 't ontbijt blijf ik turen tot ik ze zie de wolken in m'n koffie

saskia van laere

nog even

als een mes snijdt afscheid ons samenzijn doormidden en scheidt samen af van alleen om de pijn te verzachten houden we mekaar nog even vast maar hoe moet dat als zelfs dat niet meer mag

saskia van laere

spijt

wanneer je in de schaduw zit van een berg spijt zie je niet meer wanneer de zon voor je schijnt

saskia van laere

verademing

eeuwig en een week man en vrouw fietsen we door bossen die aaneenhangen van poëzie jouw woorden zouden hier een verademing zijn zegt hij langs de Chalet d'Amour waar de kamers geen kleerkasten hebben en een uur een eeuwigheid lijkt

saskia van laere

omarmd

als jij me begrijpt voelen mijn gedachten zich omarmd

saskia van laere

stukje bij beetje

vanalles valt weg en neemt stukje bij beetje mee wie ik was

saskia van laere

twee hoog

vandaag is het de straat die ons scheidt twee hoog turen we door onze vensters bij elkaar binnen in m’n dromen spannen we een koord en dansen om de beurt alsof we elkaar voor ’t eerst beminnen

saskia van laere

weer helder

na een ruzie was ik elk venster weer helder zodat ik u zie

saskia van laere

omheining

hitte in m'n hoofd muziekgolven van Souad Massi mijn voeten als leer gelooid m'n wangen als de Atrlas geplooid rond mijn ogen zwarte Kohl de enige omheining ik ben m'n eigen reisbestemming

saskia van laere

staren

wat sta je naar de hemel te staren ik ben de ster die voor je valt

saskia van laere

thuiskomen

het is voorbestemd dat elke avond weer de horizon geduldig wacht op het thuiskomen van zijn zon

saskia van laere

in vorm

ik ben in vorm vanuit m'n ligzetel het schijfje citroen uit mijn mojito als een discus weggeworpen toch wel 2 meter ver en mijn schouder haast uit de kom

saskia van laere

zij aan zij

vakantie we gaan de batterijen opladen zij aan zij zoals de twee fiches in een lader

saskia van laere

inhaken

wanneer ik het niet begrijp sta ik daar verloren zonder grip op zoek naar de zin waar m'n vraagteken kan inhaken

saskia van laere

met me mee

kom, loop met me mee meander door m'n gedachten zoals de luie Leie langs haar bochten glijdt kom, loop met me mee luister naar m'n woorden zoals een stamelende stilte luchtige witruimtes laat kom, loop met me mee ik wil jou in mijn melopee

saskia van laere

malen

soms zouden we liever niets zeggen toch malen we maar door tijdens de maaltijd

saskia van laere

zes

soms ben ik nog steeds zes dan schreeuw ik onhoorbaar veront-waardigd laat dat kind eens in haar waarde of fluister veron-gelijkt geef haar eens gelijk

saskia van laere

koesteren

wanneer liefde wil dat je je koest houdt weet je niet wat koesteren is

saskia van laere

dat verklaart alles

door onze spiegelneuronen voelen we mee met een ander en alles intenser vertel ik haar oh...dat verklaart alles zegt ze die spiegelhormonen

saskia van laere

volmaakt

autopoiese ieder moment lost een virus op en ontstaan vanzelf nieuwe complete virusdeeltjes zelfpoëzie ieder moment vallen we uiteen en herscheppen onszelf volmaakt in een nieuw verhaal

saskia van laere

uit de verte

het gat proberen we met verzen uit de verte te dichten

saskia van laere

moederschoot

nooit beseft dat m'n oude huis me bescherming biedt als een veilige moederschoot zo wordt dweilen als het wassen van haar zachte grijze haren

saskia van laere

de rest

wat is geluk? iedereen op de Mount Everest for ever happy en indien niet voor altijd wat dan met de rest?

saskia van laere

op tijd en stond

als je lang genoeg schudt zoals aan een broodrooster wanneer hij vastloopt bij gebrek aan veerkracht ontdek je plots het overvolle kruimelschuif dat je op tijd en stond elegant eens kan legen

saskia van laere

nog niet iets

als de slaap me verlaat ben ik voor één ogenblik nog niet iets maar wel alles in de kiem tot ik uit deze nevelsluier slier en in m'n leven stap als in m'n kleren

saskia van laere

de vloed

als ik bang ben voor de vloed niet durf meedeinen op m'n gemoed omarm ik verkrampt de vastheid van m'n gedachten als een paal boven water

saskia van laere

half

een visser ving in zijn net een nixe een vrouwelijke, halfmenselijke vis half trok ze hem half zonk hij weg gevangen in zijn net vermocht ze nochtans niks toch werd hij niet meer gezien

saskia van laere

liggend

geen workout of kilometerteller voor mij liggend mag ik eindelijk de wereld afreizen ik ben een woudloper op zoek naar sporen van mezelf in de woorden van een ander een woordenwoudloper

saskia van laere

niemendalle meer

tien dagen plezier en vertier op het programma Kama en Praga Khan op commando wordt er gefeest ambras of gezeik is niet toegestaan maar dan ineens niemendalle meer valt alles stil hoe moet het nu verder zonder sfeer of sfeerbeheer

saskia van laere

tijd

voor alle spelerswissels blessures en verloren tijd door owngoals krijgen jij en ik nu toegevoegde tijd

saskia van laere

hoop

wanneer een berg zorgen het uitzicht op hoop verbergt bedenk dan dat wanhoop steeds hoop herbergt

saskia van laere

het zomert

half twee 's nachts languit keuvelen ze samen apart op het dakterras acht uur met open vensters maken we ruzie over kleinigheden die steeds groter worden negen uur vrijuit start hij zijn zeurende slijpschijf tien uur men verwacht 22 graden het zomert rond onze voorschoot van een hof

saskia van laere

de hoofdweg

het begon met een werk van Klee over Hoofd- en zijwegen gedomicilieerd in m’n hoofd zag ik enkel de hoofdweg en toen ik uit m’n hoofd zakte landde ik op een zijweg maar toen ik uit m’n hoofd zakte landde ik op m’n pootjes viel alles op z’n plaats en jij op mij toen alles op z’n plaats viel hoofd- nabij zijweg en zij- bijna hoofdweg was er enkel een plek binnenin m’n nieuw adres

saskia van laere

niets

als je kijkt naar de toekomst dan zie je niets van wat je hebt hier niets van wat je bent nu dan zie je enkel wat je vindt dat je toekomt

saskia van laere

uitgaansverbod

de zon tekent de eerste lijnen op m'n huid als op een landkaart wat deert me het uitgaansverbod ik ben het gebied

saskia van laere

schitteren

en wat als we eens zouden luisteren schitteren door niets te zeggen of niets te doen of als je het toch wil benoemen met luister lui zijn

saskia van laere

verbonden

ubuntu Afrikaans voor wij die verbonden zijn ikbenu en ubentmij

saskia van laere

niet verloren

zolang ik elke dag opsta en m'n eyeliner opdoe ben ik niet verloren en loop ik binnen de lijnen

saskia van laere

mijn kind

kom hier mijn kind dat ik je koffie en specutroost

saskia van laere

aan de kant

als een sneeuwruimer bij dreigend stormweer rigoureus en onverwacht veeg ik alles aan de kant de koplampen uitsluitend gericht op de weg

saskia van laere

dunne ochtendkus

na een gebroken nacht trekken we ons op aan koffie en krant enkel de dunne ochtendkus voorspelt een dag van matglas

saskia van laere

hoog en droog

soms zit ik in m'n toren hoog en droog geen traan moet ik er laten en kijk neer op wat me allemaal zou kunnen raken hoewel naakt ben ik ongenaakbaar hé hé hier heb ik tenminste lucht ook al ben ik op de vlucht alleen jammer dat jij er zo van baalt m'n touwladder helemaal opgehaald maar zeg eens door de band hoe overleeft een eilandbewoner op het vasteland

saskia van laere

verzoening

zij: het spijt me hij: ok zij: nee, het spijt me echt hij: ok, kom hier dat ik je zoen

saskia van laere

vrij vast lief

storm of vorst ik heb een wintervast lief vallen of opstaan ik heb een houvast lief vrijen of niet ik heb een vrij vast lief

saskia van laere

ten langen leste

uit angst zet je je schrap van woede zet je de aanval in de nieuwkomer houdt zich nochtans gedeisd gebukt en tot overgave bereid het terrein niet opgeëist schrikt het vreemde af ten langen leste niet meer zwart of wit wordt de nieuwkomer aarzelend aanvaard zelfs zonder maar of kattenfluisteraar

saskia van laere

bij m'n naam

gisteren was ik anders dan ik ben vandaag anders dan ik zal zijn morgen noem me maar bij m'n naam maar blijf vooral niet stilstaan

saskia van laere

geen steen

wat sta ik daar met m'n armen te zwaaien van hot naar her te draven en te draaien en af en toe een zucht geen steen nochtans die ik omkeer met het managen van lucht

saskia van laere

bijdehand

klein nam ze me bij de hand en keek omhoog bijdehand zei ze me je ogen wenen en je neus ook

saskia van laere

opzij

je zet jezelf opzij je neemt geen stelling je ziet mijn belang jouw belangstelling

saskia van laere

halleluja

soms ben ik het noorden kwijt maar als ik even stilsta voel ik ja, ik kom of nee, ik pas halleluja ik draag m’n eigen kompas

saskia van laere

vanochtend

ik was vanochtend zo moe en nog helemaal gewikkeld in de slaap van de nacht dat zelfs m'n dagcrème niet bleef plakken

saskia van laere

niet in Van Dale

zoals de top van een ijsberg verbergt groeikracht alle onderliggende pijn onzichtbaar is er eerst groeipijn maar dan langzaam groeit onze eigen pijnkracht onze eigen sterkte geput uit pijn om te worden wie we zijn

saskia van laere

kinderplezier

winterwind ruimt op en veegt tegen de dijk papieren bloemen witte strandkabines jarenlang kinderplezier hij intussen een man zij een jonge vrouw vliegers en schelpen ontgroeid door de rest van de wereld geboeid wordt verlaten Zeebrugge ingeruild alles te koop

saskia van laere

ik dacht

ik dacht ik knip m'n haar gegarandeerde shortcut naar het gevoel nieuw te zijn voor het volgende jaar ik dacht ik doe m'n nagels met rode gellak maandabonnement op het gevoel feestelijk te zijn ook al blijf ik thuis op het gemak

saskia van laere

iets mis

is er iets mis in de mix met eenvoudig thuis en Kerstnix?

saskia van laere

geluk

geluk is met elkaar praten via de spreukenkalender in de wc

saskia van laere

schaamteloos

wat een del schaamteloos in spreidstand ontvankelijk voor vluchtige beroeringen gevoelig vingerspel ruw gedreun of zelfs duur betaalde ontboezemingen is ze een onweerstaanbaar instrument voor overgave en publiek amusement mijn trouwe Dell

saskia van laere

lapsus

volgens psychoanalist Sigmund Freund gebeurt alles ook een lapsus met een onbewuste reden

saskia van laere

naast mij

stamina Engels voor uithoudingsvermogen doorzetten niet opgeven blijf staan naast mij sta mij na

saskia van laere

in panne

als ik in het donkere bos in panne val het niet meer zie of niet meer weet wil jij dan mijn mandje met middeltjes tegen alle kwalen zijn mijn panacee

saskia van laere

dagen

als iets begint te dagen helder en licht zoals de dageraad dan weet je ineens raad

saskia van laere

buiten

als het deksel wordt opgelicht de lading ontdekt en je je kan uiten buiten de zwaarte verlichten met lucht als de druk wordt gelicht ben je opgelucht

saskia van laere

ventiel

zucht... uit een ventiel komt niet voor niets lucht

saskia van laere

in onze dromen

met of zonder beperking in onze dromen kennen bloemen geen perken

saskia van laere

wat als...

wat als we eens stopten met opbeuren en dingen zoals verdriet lieten gebeuren

saskia van laere

sommige dingen

sommige dingen hoorden al altijd bij mij ook al waren ze er nog niet en eens ze er waren wist ik niet meer wie ik zonder was zoals die ene pull bijvoorbeeld

saskia van laere

verkeerd

het kan verkeren gisteren voelde ik me als Spa bruis vandaag koffie verkeerd of misschien wel koffiegruis

saskia van laere

onbeperkt

met of zonder beperking als jou iets is gelukt maakt dat je onbeperkt gelukkig

saskia van laere

overgave

je gedachten steeds je trouwe dienaars collaboreren in de onderhandelingen met de ijlheid die nu daarboven regeert je lijf je levenslange bondgenoot capituleert in de strijd tegen de zwaartekracht die je elke dag meer naar de aarde lokt tot overgave gedwongen verlies je elk houvast

saskia van laere

haar fiets

haar kinderfiets verbonden aan de mijne mother and child navelstreng met nummerslot haar damesfiets leunend tegen de mijne mother and child elk een slot zij wil kunnen vertrekken ten allen tijde haar fiets uit het zicht de mijne roest mother and child ze komt terug zegt ze ik droom haar al thuis

saskia van laere

voor altijd

ik ben al oud en jij ouder jij bent alleen tot we mekaar zien en ik zo graag zen zou willen zijn niet gevoelig voor de knoppen waar je op drukt want wat als je er niet meer bent wat als er niets meer is maar het lukt me niet voor altijd ouder en kind

saskia van laere

geopend - gedicht

zij: ik kan al Frans! ik: ah ja? en wat? zij: mamaselle en papaselle

saskia van laere

gedicht

pen gepend geopend gedicht

saskia van laere

volgens plan

alles is voorzien volgens Plan en koeien zijn gek op paardenbloemen

saskia van laere

Te

het Chinese Te schenkt de Hemel ons bij de geboorte op weg naar volmaaktheid maar het streven en de kennis maken ons te braaf te verstandig te ijverig te alles waardoor we afdrijven van ons oorspronkelijke Te

saskia van laere

brooddozen

ontelbare brooddozen vandaag ingeblikt en verbloemd de hoop op liefde door de maag

saskia van laere

zichtbaar

op het strand de voeten in een put kijken ze elkaar aan zij grijze haren hij gekromde rug geen kleinkinderen die afleiden volstaan ze voor elkaar het meisje en de jongen van twintig nog steeds zichtbaar

saskia van laere

tot vanavond, schat

eerste les gezinswetenschappen in media res met Manu Keirse recht naar het hart over te vroeg sterven en te lang leven zonder leven hoe hij deelgenoot van de dood voorbestemd in de Diepstraat afdaalde naar de diepe waarde van er zijn want het leven heb je niet in pacht voor de belofte “Tot vanavond, schat” staat niemand garant Manu leidt ons niet militari maar met zachte hand naar echt samenzijn hier en nu later begint vandaag

saskia van laere

geen idee

doe niets en het komt naar je toe zo zegt men gisteren een kater vandaag een kou en al lang geen idee meer wat ik zo laat nog op dat terras vangen wou

saskia van laere

tabula rasa

twee vriendinnenmet een glas cavain de Bodegarode wangenvan opwindingover wie ze willen zijnalles kanbeloven ze elkaarnu meer dan ooitmiddagpauzetot de scholen uit zijnen zelfs danniemand meer die op hen wachtin workshops ingeschrevenwerk opgezegdtabula rasa door een brilmet progressieve glazen

saskia van laere

ver en lang

elke aarzeling is een verlangen dat blijft hangen als een zindering boven de aarde doordat de moed ontbreekt om zich te overstijgen ver en lang verlost van de zwaartekracht

saskia van laere

onversneden geluk

zomer buiken van Michelinbandjes en bovenarmen die een eigen leven leiden als we de weg wijzen toch onversneden geluk sinds we de foto’s bijsnijden

saskia van laere

meer dan gisteren

ik krijg applaus van mijn stappenteller hij zegt me dat ik goed bezig ben vandaag meer dan gisteren en morgen meer dan vandaag wat een vooruitgang in de liefde krijg je dit in goud nochtans zei ik ik hou van jou enkel toen ik stil stond

saskia van laere

losse steken

ik vertel je ogen zijn op mij gericht in je stilte hangt begrip ja, zo zie ik het ook zeg je en vertelt een heel ander verhaal voor jou gelinkt mijn hang naar samen gelost de verbinding verbroken een werkje met losse steken die m’n haakpen steeds weer tracht op te halen verlangend naar samenhang patchwork misschien of wie weet ooit een tweepersoonssprei

saskia van laere

moederbuik

visa van haar en hem in mijn buiktas moederbuik nog steeds bron van bestaan op de drempel van een nieuw continent vita

saskia van laere

Chinese rijstterrassen

je herkent Chinese rijstterrassen pas als je ze hebt gezien anders zie je enkel een berg met grassen maar elk beeld vervult zolang je de gelaagdheid niet hebt gepeild

saskia van laere

gedicht

pen gepend geopend gedicht

saskia van laere

instagram

insta gram één ogenblik lichtgewicht voor even raken niets meer niets minder één ogenblik alle gewicht dat er is

saskia van laere

samen

in de cinemazaal wacht je alleen tot de lichten uit gaan hij mist het begin en het einde komt en verdwijnt ongezien jij hunkert naar samen vertel je me en ik zie niets dan donker

saskia van laere

Opleiding

Postgraduaat Psychotherapie in de Interactionele Vormgeving
Bachelor Gezinswetenschappen
Master Tolk N-F-D
Schrijfworkshop Lien Van Laere - https://www.lienvanlaere.be
Schrijfworkshop Jeannette Van Hoek, Wie schrijft, die blijft

Publicaties

Nina Magazine online - Gedichtendag (2019)
Nina Magazine online - Gedichtendag (2020)
Het Huis van Herman Teirlinck online - Bij mijn venster (2020)
Alzheimer Liga - Boek Dichterbij (2020)
Reveil21 - boek (2021)
Goed Gevoel over 'Pakkende poëzie' op 15/12/2021
Commentaar van Vitalski in tijdschrift Verzin, 01 2022
Het Laatste Nieuws - Gedichtendag 2022

Prijzen

AMAI juryprijs voor beste nederlandstalige quote 2021 'niet hier'

6 x Tip van de week op Azertyfactor:

8/11/2023 'van de kaart' door Maja Jantar
1/12/2021 'kleine stukjes jou' door Herman Leenders
9/12/2020 'dan zal ik misschien' door Chika Unigwe
28/10/2020 'nergens heen' door Inke Gieghase
30/09/2020 'tot ik ze zie' door Ine Verhaert
01/04/2020 'uitgaansverbod' door Johanna M. Pas