‘De dagen lijken donker
de nachten koud en kil
in dit lege bed ligt zij te huilen
omdat ze de liefde heeft verspild
de pijn vloeit door haar aderen
de eenzaamheid dood haar blik
zonder hem wil zij niet leven
zonder hem wil zij niet zijn
geen vogels fluiten in de ochtend
het zonlicht verdwijnt met dit gedicht
de pijn de liefde te verliezen vergeet men niet,
geen ogenblik’