We vermenigvuldigen ons allen en genen raken in elkaar verweven.
Onze resultaten leven op elkaars huid.
Generatie na generatie proberen we nog rituelen in stand te houden.
We volgen zoveel mogelijk onze eigen weg maar raken toch verwikkeld in elkanders bloedbanen.
Omdat voetpaden elkaar nu eenmaal kruisen in onverwachte momenten.
En vermenigvuldigen kent geen grenzen...
De aders van onze voorvaders leven voort in onze gezichten en lichamen.
Als we onze stambomen proberen te ontrafelen en in plaats van antwoorden op doodlopende voetpaden terechtkomen overvalt de hardheid ons weer tevergeefs.
Dan willen we verdwijnen als transparante schaduwen... in onze eigen geschiedenis.