Je huid is net geparfumeerd papier
waarvan ik alleen de leugens ruik.
Iedereen om ons heen ruiken andere dingen.
Maar ik duik in je hals en de herinneringen
aan jou en mij
bedwelmen me.
Ze zijn opengebloeid.
Net zoals die keer
dat je de zoetste smaak
in mijn mond achter liet.
Maar een leugen werd fataal
en nu is die smaak niet meer dan een bitterzoete wrok.
Misschien
wordt alles weer geurloos
en zie ik in dat leugens overwaaien.
Maar smaakloos blijven ze nooit.