Wilde ik dat de terugblik mooi was, had ik al langer meerdere zaken achter me gelaten.
Maar er blijft niets over.
Soms is de toestand stiller dan jezelf.
Wij moeten overleven.
Daarom moet er geleefd worden.
Met welke consequentie wordt er beleefd?
Jouw handen, mijn knieën.
Samen verduisteren we de kamer en leggen we ons er in neer.
We hebben alles op het spel gezet, en daarom was het onder andere mooi.
Je mag me laten gaan; je moet mijn ritme verstoren.
Alleen dan kan de reset van start gaan.
De terugblik zo mooi, het aanzicht wat minder.
Hier en daar wat overblijfselen van de nacht.
De levensstijl kreupel geslagen.
Wilde ik dat de terugblik mooi was, had ik al langer meerdere zaken achter me gelaten.