de kamer is een koker
voor mij alleen de signalen die ik zelf uit stuurde
ook zij blijven hier een ik bij mij
De kamer een klein beetje meer wezen dan mij, omdat het tactiel aangetast is
net zoals de muren die hier verspreid comfort scheppen binnenin het kleine.
Ik ben niet bang, wel duizelingwekkend goed in liegen.
It's almost by rule: the more people gathered at one place, the less smart their actions.
Zei Nick Cave,
overigens
heb ik de oren toe geslagen en vooral
vermeerderd
met 2 zijn is iets wat je alleen doet, denk ik dan?
Ik lig in een kamer en deze stemmen vertalen zich op het ruimtelijke.
Zo kan je soms uren liggen niets doen en nog steeds denken dat je aangetast bent, vanbinnen, vanbinnen ben je koude organische materie, die naar boven kruipt alsof je seksdrugs combineert met mens zijn. Zo kan je soms uren liggen. Een stem is luid en vooral intrensiek, geweldadig. Het is een actie die voortsluipt in deze 4x4 en ik neem een trek, sluit het gedachtenspelletje af,
ik zie je misschien graag; ik zie je misschien wel graag,
en adem uit: je bent heel even mens geweest zonder voorbode.
Candy says... whatever en waarschijnlijk nog wel iets.
Wie ben ik en wat moet ik met 'het regende gisteren'?
De overgang van licht naar donker is dus niet inwisselbaar, wel plausibel.
Ik maak 'm elke dag mee en leef nog steeds.
Zo zie je, leven op een ondergrond is alleen maar zo als je je ervan bewust bent, zoals mij, en dan geraak je snel aan wal als onderwezen. Lang niet iedereen is superieur, dacht ik per toeval, en gelukkig maar ook.
je staat voor een keuze en weet: dit is afzien
Ik gooi nog een laatste avond om, bladzijdes verder ben ik vergeten tellen hoeveel keer het boek me verontrustte.
Alleen maar omdat je mooi bent, geloof ik je nog niet.