We gingen op weg zoals elke ochtend
We gingen op weg zoals telkens weer
Toen daalde de zwarte regen neer
Voor jou geen dinsdag meer
Drukke metro een laatste zoen
Vertrouwde stop waarom anders doen
Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek,
Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek,
Bedolven in stof van haat en woede
Bedolven in schoonheid zoet
Zo dichtbij de hel onder de grond
Waar onze liefde vond
Ontspoorde gekken gemene gril
Toen stierf de tijd en het werd stil
Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek,
Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek,
Europa schrok en keek naar jou
Europa huilde om man en vrouw
Kon ik je maar een knuffel geven
Was jij maar bij mij gebleven
Verdronken rivier huilende dagen
Na woede nog zovele vragen
Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek,
Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek,
Onze ontmoeting daar plots gedaan
Onheil en een donkere traan
We omarmden elkaar daar zonder zorgen
Maar waar is nu de weg naar morgen
Je bleef daar achter op jankende treden
Heden werd toen het verleden
Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek,
Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek,
Hun dromen maken wij vandaag
Hun namen als een tweede laag
De stad verbonden in elke hoek
Laat haat voor eeuwig zoek
De stad verbonden in elke hoek
Laat haat voor eeuwig zoek
Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek,
Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek,
De weken tellen geen dinsdagen meer
De uren zoeken minuten weer
Ach irissen zullen er altijd bloeien
Uit donker het licht blijven stoeien
De stad verbonden in elke hoek
Laat haat voor eeuwig zoek
De stad verbonden in elke hoek
Laat haat voor eeuwig zoek
Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek,
Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek,
Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek,
Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek.
---
Tweede laureaat Liefde voor Lyriek wedstrijd 2019.