huil nu
het zal goed doen
en kijk niet meer naar mij
ge moet me vergeten
zoals die dokter martens botinnes
diep weggestopt n de kitbag
je lange blauwe kleed aan de kapstok
je buikje weggemoffeld
en je haar als cleopatra
en dan zal je me ooit weer ergens tegenkomen
en niet meer weten wie ik was