Verdriet, door zwaartekracht gevangen,
rolt geruisloos over wangen,
die zouden moeten blozen,
als bloeiende rozen.
Als schrale troost,
drinkt zij met moed,
koffie met tranen,
zonder zoet.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.