Tip van de week

27/11: No pussy blues van Peter Mmm Verreth

Von Solo is actiepoëet, cineast en columnist. Hij bestijgt geregeld podia in Nederland en België. Hij wekt afschuw en afbraak en heeft hier een solide reputatie mee opgebouwd die hij maar al te graag tegelijk waarmaakt en ondergraaft. Hij is sinds 2012 de vaste donderdag columnist op POMgedichten.nl. In 2013 kwam Von Solo's eerste kortfilm 'Dood aan de Powezie' uit. In 2017 volgde 'The adventures of Gershard Coxxx, Rotterdam Porn Poet'. Hij won in 2018 de eerste prijs voor beste performance op het BUT-filmfestival.  Von Solo figureert ook met een aantal gedichten in de kalender van De Sprekende Ezels.

 

Von Solo tipt deze week 'No pussy blues' van Peter Mmm Verreth.

"Soms kijk je tegen teksten aan, waarvan je op het eerste opzicht zou denken, dat je ze liever niet zou lezen. De reden daarvoor kan zijn dat er uitdrukkingen of clichés gebruikt worden die al te veel voor de hand liggen, of waar te veel geschreven wordt op effectbejag. Dat was de eerste indruk die ik bij deze tekst kreeg, na het lezen van de inleidende woorden en de eerste regels van de eerste paragraaf.

Maar toch is er dan soms een nieuwsgierigheid die je verder doet lezen en zich gaandeweg afbetaalt. Ik kan daarin de schrijver ook nooit los zien van de tekst, zeker als er geschreven wordt vanuit de eerste persoon. Degene die iets schrijft gaat leven voor mij en wordt een persoon die ik mag of niet. In eerste instantie voelde ik zoals u begrijpt een sterke afkeer bij deze tekst. Dit werd verder aangewakkerd door een stuk zelfingenomen bombast en sterk seksueel beeldend proza. Toch bleef ik lezen.

En al lezende wilde ik de volgende paragraaf lezen. Te weten komen wat er achter de volgende bocht lag. Uiteindelijk ben ik daar niet bedrogen uitgekomen en heb de tekst zelfs twee keer gelezen. Verbeelding, of juist rauwe realiteit zijn moeilijk uiteen te halen en maken dit tot een fascinerend en origineel relaas van (zelf)liefde en zelfvoldaan fatalisme, dat uiteindelijk zijn voorbije climax vindt in een onbevredigd verlangen en een diepe behoefte aan genegenheid.

Het is een tekst die wellicht aanstoot zou kunnen geven door sommige nogal expliciete verbeeldingen, maar in deze deden ze wat mij betreft geen afbreuk aan het geheel. Het is een tekst die provoceert en bij vlagen ook mooie vergelijkingen aan de dag legt. Er wordt geassocieerd op een manier die mij wel ligt. Het is zeker niet het midden van de weg, maar wie ook eens met zijn voeten in de modder van de berm wil staan, doet er niet slecht aan deze tekst te lezen.

Daarnaast leidt het geen twijfel dat deze tekst het op bepaalde gelegenheden als spoken word ook goed zou doen."

Gerelateerd

Tip

No pussy blues

Wat unbidan we nu? Hebban olla vogala nestas hagunnan hinase hic anda thu, wat unbidan we nu? Wat unbidan we nu? Alle vogels hebben nestenbehalve jij en ik, mijn lief alle madeliefjes liggen dag en nacht in hun nest te vogelen behalve jij en ik, my dear ’s ochtends sleep ik mij uit bed jij volgt me als mijn schaduw we zeggen niks ik wacht af Oral B en Braun jij gaat op de wc zitten jij wacht af ik kijk naar je in de spiegel weergeef wat je bent ik heb de no pussy blues mijn gezicht is oneindig en jouw lichaam verdwijnt Ik blijf staan aan de wasbak met de elektrische borstel in mijn mond hoor ik nu applaus? applaus van jou? applaus voor al wat jong en schoon is?juli:Het is de eerste keer dat ik dit doe zonder coke en met kleren aan. Het gevoel is net hetzelfde. Het publiek kijkt me met wijd opengesperde ogen aan. En ik heb het idee dat ik het allemaal aankan. Die coke heb ik dus niet echt meer nodig. Ik heb niks nodig. Geen koffie, geen sigaretten, geen alcohol, geen drugs, geen pijnstillers, geen voorbehoedsmiddelen, geen krant vol met ellendige berichtgeving en spelfouten. Enkel genegenheid, liefde en seks. Dat geeft mij een overwinnaarsgevoel. Complete, uitstekende en onvoorwaardelijke seks. Topsport met andere woorden. Tenminste toch als je de juiste techniek hanteert. En die heb ik. De juiste techniek. Ik ben een expert ter zake. Ik ben bovendien ook mountainbiker. En zonder goede techniek maak je bij het mountainbiken flinke smakken en valpartijen. Dat geeft mij nu eens een kick. In 2001 en in 2010 brak ik mijn linkerelleboog, in 2012 mijn rechterenkel en in 2014 brak ik nog maar eens mijn rechterelleboog en was mijn fietsketting van het kamwiel gesukkeld. Maar binnen de 10 seconden lag die ketting er weer op. Wat een techniek. oktober: Het liefst wil ik een Mexicaanse schoonheid met zachte zwarte donshaartjes op haar onderrug en een Che Guevara tattoe op haar schouderblad, die mij met een beetje amandelolie in haar ene hand aftrekt en met haar andere hand mijn scrotum, mijn testikels, mijn anus en mijn perineum stimuleert en op het einde met enkel wat juiste strelingen van haar duim over mijn eikel me laat klaarkomen dat het snot uit mijn neus vliegt en ik even voor tien, twintig seconden doof word en die mij dan ook Caribische lekkernijen voorschotelt, vettige tamales met cheladas en een heerlijke horchada zodat ik in negen en een halve week van negenenzestig naar zesennegentig kilo ga. Of misschien zoek ik wel een slanke Filipijnse met een bril en parelwitte tanden die ik dan met een stevig blauw hennepkoord van 10mm vakkundig vastbindt om haar vervolgens traag uit te kleden en anaal te penetreren, eerst uiterst voorzichtig maar dan toch hard en stevig tot ze huilt van de pijn en dan troost ik haar met zachte strelingen en eten we samen een lekkere hete misosoep waar ik mijn tong aan verbrand en vaak droom ik ook van een Italiaanse schone. Haar naam is Maria. Ze heeft weelderig golvend lang donkerbruin haar en tussen haar warme borsten bengelt een gouden kruisje en ze geurt altijd naar verse oregano en elke middag neuk ik haar te pletter op de grote houten keukentafel tussen de groene selder en de preistengels terwijl ze het wees gegroet Maria vol van genade prevelt en kreunt. In ieder geval zoek ik een vrouw waar een vrolijke hoek van af is en die ook met mij gewoon gezellig wil knuffelen of samen in een groot zalig warm bad wil gaan en die vooral van het leven wil genieten zonder schaamte, zonder schande en zonder schroom. december: Ik betrap haar. Niet op masturberen in de douche of in bed met een andere minnaar. Nee, ik betrap haar met haar laptop. Ze zit op de website van Versace. Gianni Versace SPA, Italia. Als een jachthond zit ze gehurkt en naakt in de witlederen zetel in het salon en bestelt ze spullen op de webshop. ‘Ik wil me aankleden,’ lacht ze.'Met van die dure kleren?’‘Ja, voor mijn Nieuwjaar. Krijg ik ze van jou?’Ik kijk naar haar gebruinde lijf. Haar buikje een beetje opgeplooid door haar houding met gekrulde rug over de laptop en haar ruggengraat als door Gaudi ontworpen. Wat is ze mooi.‘Ik wil geen kleren voor je kopen. Ik wil dat je bloot bent. Heel de tijd.’ Ze reageert er niet op en tokkelt driftig op de witte knopjes van het toetsenbord. Wanneer ik naar de keuken loop, hoor ik dat ze haar laptop dichtklapt.‘Is de bestelling geplaatst?’ roep ik.‘Nee. Ik vind niks naar mijn goesting.’ Ze laat haar laptop in de zetel achter en komt naar mij. Geruisloos. Ze gaat achter me staan terwijl ik oud brood op schimmel controleer. Ineens grijpt ze mijn penis en hijgt: ‘Dat is wel mijn goesting.’ Ik draai me om en omhels haar. Ik heb een snee hard oud brood in mijn hand en kras er zacht mee over haar rug. Ik voel nog maar eens hoe klein en fijn ze is. Niet eens vijfenveertig kilogram. Ik pak haar op en zet haar neer op de grote keukentafel. Ze gaat op haar rug liggen en schuift met de buitenkant van haar handen een karton melk en enkele glazen aan de kant. Ik zie dat mooie, jonge lijf dat naar mijn strelingen verlangt als een kattin naar zonlicht in de tuin. Mijn hand gaat tussen haar dijen.‘Er is nog wat boter in de koelkast,’ sist ze.‘Straks.’‘Nee. Ik bedoel. Spelen we nog eens Tango in Paris?’‘Je bent zot.’‘Please?’‘Schat, daar hebben we geen tijd voor nu.’ Ik heb het haar allemaal geleerd. De beroemdste seksscenes uit de wereld van de cinema. We hebben ze allemaal nagespeeld. Marlon Brando met de boter in de kont van Maria Schneider in Last tango, de melk over het geile lijf van Emmanuelle Seigner in Bitter Moon en natuurlijk ook alles uit Ai no corrida, Trente-sept virgule deux degrés le matin, Turks fruit, Emanuelle. Maar boven alles moet ik van mezelf houden.ik zie een meisje in het publiek.ik loop naar haar en roep en vraag of ze met me wil uitgaan vanavondmaar ze zegt dat ze dat niet wil.Ik ga niet graag naar buiten. Met een uitroepteken erachter. Text ze me nog na. Ze leest Eliott.Ze leest Yeats.Ik lees Hemingway. En ze zegt nee, nee, nee. maart: Ik blijf zo lang mogelijk wakker en wacht tot ze beweegt.Het is koud in bed. Ze begint mijn buik te strelen. Het is allemaal nu een beetje onverwacht. Misschien komt het door al die suggesties die ik de laatste tijd heb laten vallen. Ik had een idee voor een nieuwe app waarmee de gebruiker het percentage kon checken in welke mate hij of zij kans had op seks met zijn of haar partner. Een beetje zoals een weerapp die vertelt hoeveel percent kans er is op neerslag of vorst of zonneschijn. En dan fluisterde ik regelmatig een licht stijgend percentage in haar oor na een kus of een streling. Ze peutert in mijn navel. Haar vingertoppen trippelen tergend traag verder naar beneden. Ze plaagt me en streelt met haar linkerhand over mijn pyamabroek. Over mijn penis die al hard is en over mijn ballen. Ze masseert en kneedt. Ik trek vlug mijn broek uit en nestel me in haar schoot. Ze begint me af te trekken met haar linkerhand. Traag en een beetje stug. Onhandig. Ze knijpt afwisselend in mijn ballen en trekt mij af. Allemaal met haar linkerhand. Dat is toch haar mindere hand. Waar is die rechterhand? Die licht vast onder haar hoofd als een nestje waarin haar wang rust. Ze heeft zeker heel de tijd haar ogen gesloten. En fantaseert dan over Leonardo DiCaprio. Voor mijn part Leonardo da Vinci. Van het continue balkneden, krijg ik pijn in mijn onderbuik. Ik heb haar al zo vaak verteld dat ik dat niet lekker vind. Ik verleg me een beetje. Ze trekt me steviger af tot ik plots voel dat ik ga klaarkomen. Mijn ademhaling wordt hoorbaar. Ik kreun steeds luider. Ze snokt nog harder. En dan kom ik klaar. Mijn zaad kleeft tegen de lakens. Ik zou haar misschien ook nog moeten laten genieten. Ze zegt dat ze dat niet wil. Ik geef haar een kusje maar ze lijkt al te slapen met haar Leonardo. mei: Ik koop haar duizend duiven en doe duizend jaar haar afwas drie keer per dag.Ik noem haar honing, ik noem haar liefde, ik noem haar trut, ik noem haar schattig wasbeertje, pikachu, Maya de bij, lynx, pistachenootje, Angela Merckel. Ik noem haar mijn vettig poepenolleke.maar ze zegt dat ze dat niet wil.Dammit! Ik stuur haar elk type bloem die ik maar vind in alle bloemenwinkels in de stad en speel mondharmonica voor haar uur na uur na uur aan haar balkon. Ik ga zelfs wandelen met die stinkende rothond van haar en ik raap zijn dampende kak op van de straat met de blote vingers. Laisse moi devenir l’ombre de ton ombre, l’ombre de ta main, l’ombre de ton chien, zing ik dan.Maar ze zegt dat ze dat niet wil. Ik schrijf een gedicht met honderd regels die stralen en glijden als watervallende regenbogen. Ik wandel met haar op blote voeten over het zachtste mos tussen de donkerrode sequoia’s van het reigersbos.Maar ze zegt dat ze dat niet wil. Ze kiest voor een ander spoor.Ze drinkt een liter Cognac.Ik drink tien liter Dragonwell Xi Hu Long Jing thee en moet daarna zo heel lang en traag gaan pissen dat de wc bijna overloopt.En dan lacht ze me uit en zegt: ‘Hehe, Ik wil het toch niet.’Allez, kom aan! Ik voel me zoals Marcel Marceau of het mannetje van La Linea zich zou voelen wanneer ze zegt dat ze het toch nooit wil. Ik heb de no pussy blues I got the no pussy blues I got the no pussy blues I got the no pussy blues Damn! I GOT THE NO PUSSY BLUES

Peter mmm Verreth
154 1

Gepubliceerd op

27 nov. 2019