aan de lange lijn hangt nog een beetje was
het geniet van de warmte en de felle zon
zachtjes wappert het daar bij haar die won
al zag je ook verlies achter donker glas
grauwe rook zag het haast iedere dag
of kinderen die een plek hadden gevoed
gelukkig was de zomer nu zonder bloed
en was liefde de leidraad van het verslag
soms kroop de ellende weer in hun huid
kronkelde door arm en broek zonder been
en scheurde datgene wat dierbaar was
de ellendige oorlog kreeg hen niet buit
en stond in zijn daden dikwijls alleen
wit stond haar perfect in de eerste klas