mijn gang
ik loop door een gang
een gang zo smal dat ik er maar net doorheen kan
ik raak de muren aan
de gang kent maar geen einde
er is niemand
het is donker
zelfs het licht heeft mij achtergelaten
ik hoor onbekende stemmen achter elke deur
de deuren zijn op slot.
ROOD
ik roep, ik gil, ik krijs, ik huil, ik schreeuw
dit gaat nooit stoppen
dit gaat blijven voor eeuwig blijven doorgaan
er is niemand die de deur wilt open doen voor mij
de stemmen zijn dreigend
ze lachen me uit
ze vragen me dingen te doen in ruil voor de sleutel die ik nooit zal krijgen
ik wil op mijn knieën vallen maar ik weet dat ik nooit meer overeind zal kunnen komen
en de gang?
die is nog altijd oneindig
en ik?
ik loop maar gewoon door en doe alsof er niets aan de hand is