Lezen

de Werkelijke volgorde

we pretendeerden plezier in 1988 toen veranderden we in de steen van 2000 mits een terugkijk op mijn youtube-bezoek in de computerkamer van het gevoel werd een tijdsgeest georchestreerd mensen speelden goden door in te grijpen in muziek terwijl ze ernaar hoorden relativisme streek neer in de oliegolven van de meeuwen een oorzaak voor etymologie werd nooit meer teruggevonden de overheid reguleerde een instroom in ons zelfbewustzijn om die reden instituut, gouverneer mij zodat mensen reïcarneren in het wagenpark van het vlees een terugkijk werd voorzien door belofte, maar een brievenbus weerstond zowel verzuring als het ongesprokene hij wou Diana Hepburn ontvangen wanneer ik op mijn toestel klikte sinds die dag opereerden de brieven weer in publiek aanzicht paddestoelen fungeerden in een gebroken carrarra-italiaans mijn vrouw, die ik overigens nog nooit ontmoet heb, ontdekte matia bazar ik dacht dat het de vrouw was de laatste chirurgische ingreep werd uitgevoerd door haar soms lijkt het alsof ik het woord ontkenningsfase hiervoor bedacht had als ik de recente brug van Trieste wou oversteken zou ik over Skopje moeten dat is altijd eerlijk er was een wederzijdse interferentie voor volledige spelling van de zegel een brandmerk is het dat Madrid wit is ik zal nooit de bode van het onheil van evidentie worden een terugkijk noodzaakt zich naar het einde waar zijn we was de kreet van matia bazar ik heb Whitney Houston al gedeconstrueerd in mijn hoofd omdat ze overleden  ik lijm tegenwoordig de brokken tussen kroatië en de grensovergang tussen twee steden die tegenwoordig zelf lijken te bestaan uit de bouwgrond van de onderzee heeft de depressie van mijn Icarus ze gegraven vandaar ben ik oneens verklaard met de Griekse Mythologie van gekende woorden en oudere vazen een anachronisme lijdt zichzelf in door een uur werk dat de middeleeuwen met een gotische periode verwart daarom kon Kronos niet neerdalen uit de hemel in de tegenwoordige torens er is tweespalt in het hoofd van Hannibal wanneer hij naar Antonella Ruggiero beveelt ze is van Genova, dat is waar een stad ontheven van de benen van God en in de kroecht van mijn Spaanse huurvriendin vond ik mijn onschuld terug ik had die wel degelijk achtergelaten bij mijn gelijk, maar mijn verhaal lag nog niet effen de rechtsvaardigingscyclus van de Belgische overheid had waarschijnlijk de reversie van de eerste toren bereikt daarom is de Paus gestorven om plaats te maken zodat Jezus de hemel zou kunnen verlaten ik herinner mijn aanblik in een concerfscherf de weerspiegeling volstaat om mijn ego nog altijd waar te nemen, ook al weet ik nu terug wanneer ik zonder bedoeling ben gevallen Toen p machinery zichzelf opsloeg in de data van tweeduizend zeewezens in het aquarium van Genova viel mijn fietsinterval als het zwaard van Herakleitos boven een zwaar verkeersbord te zwaar om mij aan te duiden dat ik nergens mocht zijn en moest zijn ik kende die gedachten toen nog niet incubatiekamers die een openbare aanblik aanwerven omdat de ruimte zou imploderen voor het schip van de tijdsgeest Er is geen tijdsgeest in Genova en dat is de schuld van Matia Bazar Had zij Ti Sento niet ingezongen dan was er wel bereik naar de kamer aan de rand van de haven geweest Dan had Trieste de Italiën verlaten Het afscheid van de geschiedenis valt me duidelijk zwaar De macht van verfijning zal oordelen over inheemse hoofden en een andere Daniel Zolang ze die ballade voor mij zingt zal ik moord en brand moeten schreeuwen over het schipperskwartier van Savona  Er is geen verhaal in Ancona als je het zelf al geschreven hebt Behoort de toekomst aan de geallieerden of aan de aliens Ze werden voorzien van een onmogelijkheid  Het eerste woord voor verleden De Simple Minds zijn nu geësthetizeerd van woordspelingen, maar die ruimte ligt er niet in Frulië, adolescent van de jaren 80 is het echt waar dat jij aan de basis ligt? Muziek klinkt nog altijd als de vijand, stem van Jim Kerr Het gebeurt In 2000 gevoelt het niet, het gebeurd We bestonden nog niet omdat mijn grootmoeder te lang in de supermarkt was blijven staan Ik wacht ook graag op nutteloos in een eerlijke onbesproken stad die fantastische tweede grootstad tussen Gent en Antwerpen  Waar iedereen altijd naartoe gaat en toch altijd kan blijven Ik ben er mijn samenhang verloren Maar ik zou wel een toiletrol gaan halen zijn meerkunde van ouderen die eternaal bliksemen en vloeken op de vuilnisbak Er komt een einde aan bewondering, zeker als je nog altijd aan de kaai van die twee gebouwen in Genova staat Als mijn vrouw een Madrileense was, zou ik haar nooit kunnen kennen Intelligentie was namelijk een voorakkoord onder ons  Daarom konden we niet teruggaan naar de oorsponkelijke redenering Het continent van India dat ooit de kust van Ligurië wegspoelde alvorens ik terug in België was We gaan ons daaraan houden studeren  die gedachte gaat om het gaspedaal in te drukken maar daar is de poort al dit gedicht is niet van mij moet ik dan denken ik ben geslaagd in reizen De laatste keer dat ik mijn grootvader zag twijfelen was voor een afrit, maar dat mogen we niet weten Mijn leven is voltooid met haren en de gedachte dat oermensen nooit een scheermes ontwikkeld hebben Ze zijn dan ook niet welkom in Italië denk ik veel te ruig én dat allemaal voor dat goede, lieve tweede landje naast België dat verhindert medelijden op te vangen Ik wil dat mijn haar evident wordt om die reden, dan kan ik mijn voorhoofd zien Als ik vanuit die Kathedraal in de hoofdplaats van Provincie tussen Gent en Antwerpen parodie roep zal ik nooit gemoedelijkheid en ontspanning vinden Ik heb de kathedraal tot kunstvorm tot kerk herleid ontspant tot de klokkentoren van Lier vandaag nu kan ik die terug bezoeken en dat was het doel van dit gedicht  het concept van schoolreis elimineren van het concept reis en dan wel op reis gaan naar mijn eerste gedachte als kind "ik ben een vis" deze herinneringen zijn niet op Kurt Cobain gebaseerd Het werd druk Niet zomaar druk, 'erg' druk Alles gebeurt gewoon Kurt Cobain, Grote Baby, je moet je daar geen zorgen over maken Ik heb de klokkentoren in Lier berekend nu Godverdomme, ik had toch gezegd van Lier Van lieren zijde kon ik als kind nog zeggen daar is de kerktoren maar die staat toch al in Waregem de kruisiging van de kerktorens valt nu onder de noemer van de grootspraak van het ongesprokene, Kurt Cobain Mijn maten Ondertussen moet onder dit gedicht wel een nieuw land ontstaan zijn Pangasius, waar mijn mentale hygiëne nastreeft Wat is mijn beroep? Wat kan ik zeggen? Een woordspeling heeft nog nooit enkele kloof in de Overpoort gedicht want ik was getuige Wat is het verschil tussen Gent en een Kathedraal: Sint-Baafs Ik wil niet vechten omdat ik dat gedacht heb Het is geen armoede Het zijn die verdomde kasseien die overal veel te modern zijn Zo kan ik de tijdsgeest niet meer beleven wanneer ik wandel Wandelen door je hoofd is niet ademen dat is waar De mooiste artieste ooit hyperventileerde Bij die gedachte dat België een romaans koor van gedecatholigiseerde witte wijn is geworden Maar alleen in Gent is een haven een lei Dat was toch vroeger Jullie restriheren mij kasseien ik bedoel mensen Ik zal het dan maar weeral niet zeggen, zeker Dat we niet bestaat Waarom, Willy omdat restriheren de catacomben van compost bevolken de ondergrond dus die alles draineert die wij niet doen ik wil een zwembad voor Genova alleen dan kan ik mij vergissen in Griekse kosmologie Het punt van de oorsprong is nog in doorgift naar Trieste omdat de paus dood is Hij bestaat niet meer en dat is nu de overweg Ik kan mij vergissen, maar, moest ik niet altijd iets anders schrijven om die reden? Dat is gevaarlijk trouwens, jullie, als je het niet verstaat Nu moeten wij de aarde weeral vertalen naar landen Dat moment voor habemus papam Ik wil dat wel, dat de rook van onbegrip waar enten van de Etna ooit een tweede mensensoort stichten hun munteenheid bewaren Dan moet een poster in het station te Dampoort wel eens naar mij kijken Wat is mijn variabele Toch niet terug naar Eerstgedachtegoed ik bedoel gevoel ik bedoel het paleis van mijn vrouw    Het heden is de vloek van god De volgende uitspraak is niet waar in aanspraak van die ene zonde maar fouten heb ik nog niet gemaakt: terugkijk op mijn youtube-bezoek biologie de analyse van gehelen zoals daar bedacht zijn net ergens boven het wolkendeksel  even Adem, Icarus, even Adem, er is geen kruisover zoals Adamava meer beschikbaar want tegenwoordig enten ze in Babylon planten in gehelen zoals natuur, universum Hét enige wat ik vraag is dat ik de vissen van een geheel niet zou willen voederen wanneer ik sterf Anders keer ik naar de natuur terug en ik heb veel hoofdpijn Adem, wat is de betrachting van de tijdgeest ook alweer Het 'Ik dacht het al' Dan vergeet ik het, dat spijt me Aangelengd water, Adrien van Antarctica, Antarctica, alles is aangelend water Het spijt me Adrien maar als je snor de golven niet weersloeg toen je aardde in zandsneeuw waarom was dat dan toch de eerste keer? Daarom verliet mijn vrouw mij voor mijn eerste kus   Terugkijk op mijn youtube-bezoek Simpel is elementair  Ik ben nog steeds geinterpreteerd door de toekomst van het verleden Wat is de etymologie van het woord woordspeling Babylon Jezus steekt de toekomst over Ik ga winnen ik ben geboren en niet overgenomen Ik goed U, Heer, ik goed U graag zien is voor een vrouw vandaar geen woordspelingen in de Overpoort   Dan toch maar een inheemse spatie Iedereen kan het woord filosofie uitspreken en dan moeten ze niet meer studeren Zij de grote zij, Ik heb al gestudeerd aan de romantiek in literaturen maar vond geen hedendaagse betrekking  kunnen jullie mij daarbij helpen? We probeerden elkaar te beluisteren in 1977 vonden geen oorzaak meer terug zonder woordspelingen in de overpoort zoals gekend de aaneenrijging van kasseien die door het water in het glas glijden naar Brugge ik bedoel Waregem Ik ben niet in Waregem geboren, God maar dat kon enkel na de bibliothecarus Ik wil U niet dat wou ik van hem horen Hij verstoort nu zelf het bed tussen die twee oude mensen van Titaan dan maar terug naar de andere ingang van 'Titanic' Ik rook iets  iets dat ik niet mocht van mijn moeder moeder zal nooit synoniem voor medelijden worden, bibliothecarus de behoeder van de wolven wast zich langer dan mij nu daarom staat hij daar nog altijd deze keer maar het was al twee jaar geleden Toen heb ik een psychose gekregen  Met de paal van Toen om boeken mee af te halen Inhoud verleent zich nu aan mijn rondborstigheid Zoals gekend mijn verlangen om alleen te zijn door een Italiaanse bergpas kam ik mij naar het sentiment van de vorige Zwitserse Alpen Het was hier niet dat er in Holland geen navigatie was Waar ben ik persoon die mij zal redden in Italië Een MMS in Italië, dat gaat niet meer MMS Italië had ook de Titanic kunnen redden Tenzij er een oorlog ontstond tussen twee ijsbergen, uiteraard Ijsbergen zijn altijd uiteraard, daarom zijn ze langer van beneden   Nu ken ik terug mijn leraar van het ongesprokene Het was inderdaad geen gevallen lessenaar Maar we moesten dat toch niet studeren, overheid, reizen? Moet ik daarom altijd dichten We bereiken elkaar in 1966 maar er vliegen kevers uit de lucht die ons mutuele adem benemen Het nulpunt van een decennium ligt onder Antarctica zegt de History Channel Die ene kever had een jas aan Het was zinloos Er verschijnt een gezegend jaar uit de disfunctie van de mediatoren en dat is goed De mediatoren verschijnen tegen elkaar in een groots opgezet Simple Minds youtube-clip-concert  Het schoolkind leidt jullie voor de laatste keer uit jullie mentale gevangenis.   Op 11 januari 1950 werd een postduif genaamd Diane Hepburn verbrand voor de tijdsgeest. Het tijdstip wordt nu aangeduid in de morse van Roger Moore. Nog altijd de interval van muziek als je alleen maar blauw ziet, is het niet, Moon River? Dan zijn we in de oceaan en niet in 2000. Maar een oceaan kent geen volgorde. Dat was de belofte. Een maar is een stuk water dat tijdsgeestelijk en perspectief waargenomen wordt tussen de graslei en de korenlei.  

Robijn Bodijn
15 1

Het Antinomisch Laberinte

  (Ridderlied voor één stem en luit) I In d’ nevel van den vroegen dagh, reed ick alleen, vol vreeze en vragh. Mijn ziele wrong van storm en strijd, ‘t Dasein riep in onstuymigheid. De starre spraken zonder klank, en ‘k volgde ‘t pad, noch recht, noch slank.   Refrein: O wondere weg, o dwaesche geest, waer leyt de zin, waer ‘t waer ghewrocht geweest?   II De metaxy, het tusschen-zijn, spleet hart en hooft, maer bleef van mijn. ‘t Telos lag in den nevel schoên, en onder ‘t licht kroop ‘k gans alleen. De ousia week, de droom verdween, mijn ros struikelde over steen.   Refrein: O wondere weg, o dwaesche geest, waer leyt de zin, waer ‘t waer ghewrocht geweest?   III ‘t Noumenon sloot zich als een slot, gheschapen sonder sleutel, sonder god. Een apeiron, onbegrensd van aard, waer existentie wortel vaert. De cogito brak in zijnen tocht, het pathos zong, doch zonder bocht.   Refrein: O wondere weg, o dwaesche geest, waer leyt de zin, waer ‘t waer ghewrocht geweest?   IV Doch in den abgrund, stil en diep, fluystert een stem, als dauw die sliep: “Niet ‘t wat, maer ‘t hoe zijt uwe kroon, geen slot, maer zang, geen troon, maer doôn. Een katharsis zijt ghy zelf, o vriend, die in den cirkel zijn begin bemint.”   Refrein: O wondere weg, o dwaesche geest, waer leyt de zin, waer ‘t waer ghewrocht geweest?   V So keer ick weder, homo ludens klein, een spelende schim in ‘t al-eenzijn. Gheen significaat en blijft mi meer, maer in ‘t nu voel ick ‘t woort terneer: De zin en zijt ghy zelf, ontdaan— een lied, een zucht, een open laan.   Laat refrein: O wondere weg, ick weet u niet, maer zing u voort in iedren riet.

zoutlicht
21 1