Lezen

Novembervers2024

Voor #NovemberVers2024 schreef ik elke dag een tekstje. Ik begon de maand thuis en reisde later naar Zuid-Afrika: vanaf 7 november was ik in het dorp Darling en vanaf 13 november bij !Khwa ttu San Heritage center. De nummers bij de tekstjes geven de datum aan.        1.   Ik voelde me nooit een dichter Eerder verder Eerder op een afstand Waar alles minder gebonden is Waar gedachten vrij spel hebben En woorden met elkaar dansen Zonder meteen iets te moeten zijn   Ik voel me altijd wat verder En misschien juist daarom Ook een beetje Dichter       2. Verwonderd Door een stuk papier Dat meedrijft Op de wind   Hoeveel ik ook Kan worden Ik blijf altijd Een kind       3.   Laat alles even stilstaan Om te zien wat er beweegt Om heel bewust te voelen  Wat er om en in mij leeft   Het mooiste van het schrijven  Is misschien nog wel de vraag Waarover zou ik schrijven? Wat raakt er mij vandaag?       4.   Ik gooi niet gauw iets weg Hou van vergankelijkheid  Van iets wat sporen draagt Van een verleden  Dat klinkt nog redelijk  En zelfs bijna poëtisch  Maar zit ik hier nu echt Gefascineerd  Een versleten tandenborstel  Te bestuderen?           5.   Als alle lijstjes zijn afgewerkt Al wat je zo graag wil controleren  Een vinkje kreeg Je naar best vermogen Wat gaat komen Voorspelbaar hebt gemaakt Nog even naar de herfst kijken En denken We zien wel             6.   Rijen stoelen  Met wachtende mensen Schermen Bagage En een metershoge tekening Van de smurfen Symbool voor het belangrijkste  Wat je doet Op een vlieghaven: Smurfen       7.   Terwijl mijn hoofd  Weer niet kan vatten  Dat ik op een dag tijd Aan de andere kant Van de wereld ben Voelt alles toch Zo vertrouwd  De vogels in de bomen Wat klanken van het dorp Alsof het allemaal  Geen moeite vraagt Mijn hoofd Weet er niks van   8.   Mijn potlood trekt lijnen  Die ver afstaan Van wat ik zie Mijn pen krabbelt er op los Niet gehinderd  Door kennis of techniek  Mijn penseel maakt me niet wijs Dat ik een schilder zou zijn   En toch ontstaat er iets   Zoals mijn woorden soms doen Alsof ik gedichten schrijf       9.   Woorden die bijna De kern kunnen raken Ik laat ze weer los Ik laat ze weer vrij Want hoe ik de wereld  Ook vatbaar wil maken De wind waait aan alles  Voorbij         10.   Weggaan van Je eigen plek Om tot jezelf Te komen       11.   Ook hier Wordt de oorlog herdacht  Praat een uniform Vol medailles  Over wie stierf Voor de vrede  Ook hier denk ik Waanzin Sterven voor de vrede Ook hier     12.   De zon speelt met de schaduw De wind zingt met de bomen Spelen  Zingen  Samen Zijn   Hoe heet dat feest Gisteren  Waar je het over had?   Chiro Antwoord ik         13.   Dat stukje van de wereld  Waar ik een stukje van mijn hart Verloor Al weet ik nog altijd niet goed Waarom Een stukje dichterbij De bron van waar we komen Een stukje ons verleden Een stukje wie we zijn       14.   De lucht in zacht Herinnert zich De warmte van de dag De zon haast zich niet Tegenover haar Staat de maan Te blinken Geluiden maken zich klaar Voor de nacht In de verte Ruist de zee       15.   Succes  Dat is een evenwicht  In krijgen  En in geven   Geluk Dat vat je niet zo gauw Geluk Dat is Het leven    16.   Veilig weggeborgen Op een donker plekje Wacht ik hier geduldig  Tot ik weer nodig ben Ergens gaat iets open En ik kom snel tevoorschijn  Maar soms zie ik het licht Voordat zij het heeft gezien Dan zweef ik en soms val ik Of lig maar wat te liggen Tot een aarzelende hand Me weer tot leven brengt  Nu word ik wie ik ben En strelend langs papier Krabbel ik wat onzin bij elkaar De ene schrijft een meesterwerk  De ander saaie lijstjes Daar kan je niets aan doen Dat is het leven van een pen       17.   Hoe ik als kind verzon Dat ik kon vliegen  Op een rumoerig feest Spreidde ik mijn armen En steeg op Het punt dat ik Een buitenstaander werd Die kijkt naar het gewemel  Het liet me nooit meer los Nu zie ik roofvogels Zeilen op de wind Ik Twee voeten op de grond Maar wat een rust geeft dat   18.   De clown speelt vrolijk Met heel haar hart Voor jonge mensen Zonder thuis   Ze brengt plezier  Brengt iets teweeg En gaat later Weer naar huis     19.   Schreeuwerige kleuren Of zachtjes onbestemd Zoekend of zelfzeker Verwaterd Ongeremd Intens en vol contrasten  Onpeilbaar zwaar Of licht Kleuren kunnen vloeken Maar ze spreken nooit Voor zich   20.   Als je taal niet vrij is Schijnbaar slechts verbonden Met de foute kant Wordt je taal vogelvrij  En droomt van Een beter land Taal hou je niet tegen Taal dat ben jij Al wordt je taal gemeden  Taal is altijd Vrij   21.   Altijd het ritme Van een wandelaar Al weet ik nooit goed Waarheen Mijn voeten me brengen Zo kom ik op plekken Die me niet passen  Mijn voeten verwond Te harde grond Maar waar mijn taal In de war lijkt te zijn Het ek 'n holte Vir my voet gekry     22.   Het verhaal van een eendje  Dat pas durft zwemmen  Als iemand Naar hem luistert   Het kind dat meestal  In een hoekje kruipt Kan het hele verhaal Navertellen     23.   Tel je zegeningen  Zegt men dan Maar ik raak altijd De tel kwijt         24.   Mijn hoofd zit soms vol Gedachten en zorgen Ze botsen  Ze vallen Ze leiden tot niets   Als ik ze kwijt wil Dan vraag ik me af Hoe ons leven Duizenden jaren geleden Was     25.   Het middelpunt  Waar alles om draait  Waar iedereen naar kijkt En luistert  Of juist ver weg Van het gedoe Het lukt me Allebei   Maar gewoon  Deel zijn van het geheel  Misschien is dat iets Wat ik nog moet leren   26.   Veelbelovende leegte Strekt zich uit  Tussen alles en niets Hou van het onbepaalde Tijd zonder vulsel Weet dat daaruit Alles kan ontstaan En leg me er Glimlachend  Bij neer: Meestal ontstaat er Niets           27.   De heerlijke rust van zijn In de natuur  Dan een slang Verbazend Hoe dicht rust en angst Soms bij elkaar liggen     28.   In die Afrikaanse son Kry my taal 'n ander kleur Raak my woorde Deurmekaar  Wys wat in my kop gebeur  In watter taal ek dink  Dit maak nie rêrig saak nie Al praat ek duisend tale  Ek sal die lewe  Nooit verstaan nie       29.   Het dagelijkse leven Het gaat aan mij voorbij  Ver weg vraag ik mij af Wat is dat toch met mij   Hoe kwam ik hier terecht  Weet niet hoe het begon Misschien stond het In de sterren  Maar ik volg alleen De zon       30.   Ik voelde me nooit een dichter De verte maakt mij Tot wie ik ben Laat mijn woorden wegen zoeken Omdat ik zelf De weg niet ken Werd ik nu een dichter  Hoewel ik meer Van verder hou? Dichter bij de kern? Dichter bij mezelf? Dichter bij Jou?     (Ik weet het: november heeft maar 30 dagen. Maar tussendoor schreef ik nog twee andere tekstjes als ‘reserve’.)   31.   Eigenlijk ben ik heel goed In gewoon maar Zijn In ieder geval Als de zon schijnt Als ik het niet koud heb Als ik geen honger of dorst heb Als ik niet ziek ben Als ik geen pijn heb Als ik weet dat anderen Aan me denken Dan ben ik heel goed In gewoon maar Zijn      32.    Zon Natuur Wandelen Boeiende mensen Spelen Schrijven Tekenen Muziek   Had ik hier eigenlijk ooit Van gedroomd?    

Annemie Corens
0 0

Wortels

Altijd het ritme Van een wandelaar Twijfelend, struikelendZoekend, maar echtVer weg van allesWat ik niet wil zijnNooit wetenHoe kwam ik hier terecht?  Soms kom ik op plekkenWaar ik niet pasMijn voeten verwondTe harde grondMaar daar waar mijn taalIn de war lijkt te zijnHet ek 'n holteVir my voet gekry  Daar waar de wortels zijn van ons bestaanDaar waar wij ooit zijn geborenDe oorsprong, de bron, de kern, wie we zijnAl lopen we zo vaak verloren  En in die Afrikaanse son Kry my taal 'n ander kleurRaak my woorde deurmekaar Wys wat in my kop gebeurIn watter taal ek dinkDit maak nie rerig saak nieAl praat ek duisend tale Ek sal die lewe nooit verstaan nie  Maar hier is die wortels van ons bestaan Hier is ons almal gebore Die oorsprong  die bron  die kern, wie ons isEn tog loop ek altyd verlore  Altijd het ritmeVan een wandelaar Langzaam en onzeker Weet niet waar ik benRaak soms verward in de taal Laat mijn woorden wegen zoeken Omdat ik zelf de weg niet ken  Maar zolang ik verwonderd kan blijven Zal het vuur om te dwalen niet dovenWant de plek waar ik dolend terechtkomHaalt het beste in mij naar boven  Want hier is die wortelsVan ons bestaan Hier is ons almal geboreDie oorsprong, die bron, die kern wie ons isAch, ik loop toch zo graag verloren

Annemie Corens
0 0

Baldadigheid

Joris is gelukkig getrouwd en heeft schatten van kleinkinderen. Hij voelt zich als een jonge god maar hij mist iets. Stiekem pakt Joris het keukenmes uit de la. Hij loopt het bos in. Joris kijkt om zich heen of hij niet wordt begluurd. Op de wonderschone boom kerft hij ‘opa was here’, zijn eerste jeugdzonde.

Jan Sluimer
10 0

DE WAARHEID IS HOED ETC.

DE WAARHEID IS HOED ETC.

Koen Vlerick
2 0

POGING TOT DE CREATIE VAN EEN MEESTERWERK

POGING TOT DE CREATIE VAN EEN MEESTERWERK

Koen Vlerick
2 0

Quote van de Scalle XIII

'Tussen oneindig en oneindig zit, ligt en staat heel veel, héél veel...'

Pascal C.
1 0

Diepe slaap

uit het bos in een   diepe slaap, zo nu en dan kraaiengekras 

Margaretha Juta
1 0

Langzichtig

Ben jij een titel lezer,  Of een inhoud digger,  Time magazine Person of the year,  Ik kon niet wachten, wie zal het zijn deze keer? Donald Trump… Dat werd een mental dump. Waarom niet Netanyahu, Orban of zelfs Erdogan? Mijn ochtend cafeïne nam de benen,  Mijn hersenen poogde te kalibreren, Maar mijn ogen besloten te begrijpen,  Met tijd aan mijn kant door verder te lezen. Silex  

Silex
0 0

Zigzaggen,

Soms schrijf ik shit,  Soms schrijf ik mooi,  Soms is het grappig,  Soms is het een leuke zooi.  Maar ik bepaal de boodschap als de nood,  En de toonhoogte van mijn eigen woord.   Schrijven blijft een ondoorgrondelijke expressieve vorm,  Die niet verbonden is aan enige wet of norm.  Zolang ik er maar joliger van word,  Al is het soms voor mijn eigen therapeutisch genot. Silex  

Silex
0 0

Gelukkige isolatie

Assertief, arrogant en weet het beter,  Cynische nieuws naschrijver van het Te vlaams verhaal,  In jasjes gestoken van ironie, sarcasme of parodie,  Plat geschreven of met pennige tactiek, Alleen hij weet het en u misschien niet, Hij schrijft niet voor u maar voor zijn eigen plezier. En ohhh wat kan hij lachen om zijn eigen kabaal,  Met tranen in zijn ogen,  Pijnlijke buikspieren voorover gebogen, Leeft hij voor niks in zijn eigen entertainment show,  Ik wens hem zo door te gaan met zijn dagelijks genot. Silex  

Silex
1 0

Verandering

vroeger of later kan je nooit veranderen   nu kan je altijd   en daarmee verander je vroeger en later

Bert Depoorter
2 1

Naar Britney

Soms huil ik Soms loop ik wegKroonluchter in de gang, gepolijste vloer,zoutkringen in de zetel, open deur

Storm Stoorik
2 0

Knuffel

Robuuste knuffel. - De gedachte - aan een beer. 

Sarah
2 0

Afleidingsmanoeuvre

    Steeds vaker draag je  je oorringen niet meer,  wil je je botten anders schikken  en verandert je handschrift:    het helt meer naar voren,  trekt zich dan weer recht als een afleidingsmanoeuvre. En al wat je wenst is    dat iemand tussen de regels durft lezen.    (Gedicht voor Dichters tegen eenzaamheid ism. De Warmste Week 2024)

B.P. Arend
8 0

Vervel verder

  Je vervelt langzaam tot je aan  je kern komt en jezelf ontmoet.   Je voelt de vrijheid, het zachte, de kracht en laat verder los.

B.P. Arend
2 0

Een dag in Mechelen

    op mijn tong een framboos,  of was het een restje zomer?   klaver die klimt tot het dak  volledig groen    en als de zon steeds donkerder duikt, kruipt een blad zwart onder haar huid   de warmte tegen mijn winterwangen  laat me blozen als een framboos

B.P. Arend
0 0

Splinter

  Het riet waait goud in de zwakke novemberzon.   Mijn schaduw kijkt peinzend achterom naar de bank waarop ze in juli kusten.   Een van de houten planken is gebroken,  geen koppel meer te bekennen, enkel   een bank, een schaduw, een splinter.

B.P. Arend
0 0

zoals

    zoals verse thee bij de eerste slok  door je lijf loopt   zoals het eerste vlammetje van de advent de belofte op een nieuw begin aanwakkert   zoals de zon zich 's winters in onze  handpalmen legt   zo helpt poëzie.

B.P. Arend
0 0

Wrakbreuk

  We stonden op de oever te kringelen,  lieten ons vallen in de nacht.   Het koude water brak wrakken diep op mijn bodem.   Je raakte me blauw, en leerde me zwemmen.

B.P. Arend
1 0

Kofferlijstje

  Ik ga op reis en ik neem mee:    het idee dat ik volsta de grote vragen van het leven  een geschreven droom  een verankerde boom    wat ik draag en  wat ik niet kreeg, zelfs wat ik niet schreef   de meest prangende aller vragen: wat  wil en waar en hoe,  wat ik doe, wat me bezielt.   Je weet anders niet  of je er komt.

B.P. Arend
1 0
Laad meer ...