De droom van Arnaud
Het was vroeg op de avond, 18:02 om precies te zijn, toen een kleine groen blinkende ordinaire strontvlieg de keelholte van Arnaud binnenvloog.
Hij was op terugweg naar huis en had zonet een levering besteld bij Hubert Leman, de bekende acteur uit de televisie serie ‘Les heures du Coeur’. Hubert Leman kwam sinds jaren rond deze periode vanuit oostelijk Parijs naar deze contreien om drie weken uit te rusten van al het vreemdgaan in de televisie serie en in zijn persoonlijke leven. Door het vele grote geld dat hij verdiende had hij zichzelf de onhebbelijkheid aangekweekt om elke ochtend een nieuwe tandenborstel te gebruiken. Zoals gewoonlijk bij zijn aankomst had hij de plaatselijke apotheker gebeld voor zijn bestelling.
Een half uur later sprong Arnaud op zijn mobylette met achterop een doos waarin 21 halfzachte tandenborstels zaten, samen met een potje anti-rimpel crème en een door de apotheker zelfgemaakte tube gel tegen aambeien. Dit alles, en vooral de tube tegen aambeien, mocht door niemand geweten worden, zo benadrukte de apotheker aan Arnaud. Want de Paris Match had al genoeg roddels over Huber Leman gepubliceerd.
Maar dat was voor Arnaud geen probleem. Hij adoreerde de man. Hij keek al negen jaar naar de serie en droomde ervan om zelf acteur te worden. En in het dorp werd hij alleen maar aangemoedigd door iedereen. Zijn jovialiteit kende geen grenzen. Alleen was hij, enkele maanden geleden, lelijk gevallen waardoor één van zijn voortanden deels was afgebroken. Arnaud had uitgerekend dat hij drie en halve maand moest rondrijden voor de apotheker. Dan zou hij genoeg bijeen gespaard hebben voor een tand operatie. En twee maanden later kon hij zich dan inschrijven voor de Toneelschool van Avignon.
Toen hij aanbelde bij Hubert Leman was hij tamelijk zenuwachtig maar de man was innemelijk en gaf hem de handtekening op de foto die Arnaud vanop het internet had afgedrukt. Voluit vrolijk reed Arnaud terug naar het dorp. Hij was al begonnen zingen op het moment dat hij zijn helm opzette, het thema nummer van ‘Les heures du Coeur’. En toen vloog die vervelende vlieg zijn keelholte binnen op een moment tussen lalala en la. Hij remde abrupt, viel bijna van zijn mobylette en hapte naar adem.
De vlieg was zijn linkerlong binnengedrongen en hij voelde de kriebels op zijn alveolen. Strompelend en proestend trok hij in de bocht van de weg net voor het dorp zijn helm af toen een vrachtwagen geladen met beton hem frontaal aanreed.
Hij was niet op slag dood. De chauffeur van de vrachtwagen rende terug langs de brutale remsporen die hij had achtergelaten en zag nog net een ordinaire groene strontvlieg ontsnappen langs de mond van Arnaud’s laatste reutel. Zonder la.