Generationele grootheidswaanzin
Alarmfase donkerrood! De lust is zoek en de mens gaat dood! Als aanstaande vaderkandidaten de drang niet meer voelen om toekomstige moeders te bestijgen, om hen tegelijkertijd te doen zwijgen en hijgen, zullen ze nooit meer kinderkoters krijgen. Gedaan met de kakpampers en pisdoeken! Nooit meer die spetterende kotsbuien vervloeken! Weg met speelgoed en boekentas, zakgeld en poppenkast! Foetsie puisterige pubers en adolescenten zonder centen! Vaarwel volleerde afgestudeerden, verbouwde vrouwen en verwenste venten! Mensen gaan kinderloos door het leven en zullen hun gaven en genen aan niemand meer doorgeven. Het voltijdse vrijgezellenleven, zeven dagen op zeven.
Maar dan, nipt op tijd om de bevolkingsteller op peil te houden, besliste vader te doen wat alle dwaze raadgevers al lange tijd wouden. In het holst van de nacht grabbelde hij in zijn zak en raapte hij zijn moed bij elkaar, en nog voor moeder “Onnozele drol, niet weer in mijn poepenhol!” kon krijsen, was het huzarenstukje reeds geklaard. Mooi, ‘t leven is mooi! Zolang de bok niet schiet in de aars van de geit. En zo was de conceptie een feit. De baarmoeder raakte tjokvol, haar hormonen sloegen op hol en de zakgrabbelaar werd stilaan hoorndol. Maar negen maanden, een kuub kots en een doorgescheurde scheur later, kregen ze dan eindelijk hun kili kili-kleintje. Een verfrommeld rozijntje met een schreiende snater. Het allermooiste mirakel, voorspeld door het heiligste orakel, veilig beschut door moeders omarmende tentakels. Héél de wereld ligt aan zijn babyvoetjes. Van Afrika tot in Amerika, vanop de Himalaya tot in de woestijn, zat men al jaren op uitgerekend dít kleine wonder te wachten. Alleszins, dat is toch wat de vertroetelende verwekkers van dat verwend wensje dachten.
“Wees welgekomen, onze allerbelangrijkste gast, op deze prachtige aardkorst! Waarschijnlijk heeft u na die lange reis vanuit Uterus City erg dorst. Geen paniek, we hangen u dadelijk wel aan een sappige melkborst. Wat een toeval zeg, dat u van álle mogelijke ballen en bollen in dit uitzichtloze en uitdijende universum net deze bobbelbal er heeft uitgekozen! Heeft u een voorspoedige reis gehad? Geen last van een jetlag? Hopelijk heeft u geen kougevat, zo in uw bloot gat. Kom hier, dat ik u even toedek. Wees gerust, u zal niks tekortkomen in het hotel van uw dromen! Over dromen gesproken, wat hoopt u zoal tijdens uw aards verblijf tegen te komen? Want hier gaat het leven áltijd over rozen! Rozengeur en maneschijn, mijn liefste vriend. Alles en iedereen is fijn en niks of niemand doet u pijn, want enkel dát heeft u verdiend! Ik ben er zeker van dat u het aangenaam vertoeven zal vinden in ons all inclusive, exclusief, halfgaar en ietwat raar resort. U zal smullen en genieten, al uw wensen vervullen en de hoofdvogel afschieten, tegen een oogverblindend mooi decor. Heeft u op dit moment al dringende vragen? Nee? Prima, kleine prins, dan zal ik nu uw bagage naar de bel-etage laten dragen.
Aha, hier zijn ze dan, uw persoonlijke gastheer en -vrouw! Dankzij hen wordt u op uw wenken bediend en staat u nooit ofte nimmer in de kou. Als er iets of niets is, dat maakt in feite geen fluit uit, geef dan gerust een gil of een krijs, gebaar of wijs, en zij toveren het tevoorschijn. Wees gerust, ze zijn te vertrouwen. Er komen heus geen onverwachte apen uit hun ondergekwijlde mouwen. En ook voor liefde, drank en spijs moet u bij hen zijn. Het paar draait vaak afwisselende shiften en het enthousiasme druipt er misschien niet altijd van af, maar ze staan 24 op 24 voor u paraat, ook al zijn ze doodop en pompaf, om zich hen ervan te vergewissen dat het goed met u gaat. Maak u dus maar geen zorgen, want er wordt continu voor u gezorgd. Uw koningssuite is uitgerust met een op maat gemaakt park. De tralies werden aangebracht voor uw eigen veiligheid. Vanbuiten doet het misschien wat denken aan een gevangenis, maar eenmaal binnen wilt u dat geborgen gevoel nóóit meer kwijt. Ongetwijfeld heeft u uw nieuwe knuffelvrienden al opgemerkt: de honingbeer, de bananenaap en het langoorkonijn. Geen zorgen, ze zijn aangenaam tam gemaakt en zullen voor áltijd uw speelkameraadjes zijn!
Schoonste schepsel des Heeren, gelieve mij te excuseren, maar is alles nog steeds naar believen? Indien het u enigszins zou plezieren, kan ik u voor morgen een interessant adres bezorgen. Daar kan u op papieren leren over de manieren van mensen en andere dieren. U hoort er mooie sprookjes vertellen, leert er snottebellen tellen en zelfs de basis van woorden lezen en catechese zullen ze zachtjes tussen uw hersencellen knellen. Spelend leren over de wondere wereld waarin we leven. Als u moe geleerd bent, kan u wat rusten. Als u moe gerust bent, kan u weer wat leren. Vrees niet, de innerlijke mens wordt niet vergeten, want ook levende halfgoden moeten van tijd tot tijd drinken en eten. Daarom vindt u er een lopend buffet van brikpakjes chocomelk, gemolken uit de uiers van bruine chocokoeien die buiten in het groene gras staan te loeien, en fruitsap, vergezeld van koekjes en fruitpap, nic’jes en nac’jes, en gezonde groentedrab. Mocht u zich overdoen tijdens de noen en overwegen om een plasje of een kakje te plegen, wees dan niet verlegen. Mevrouw de juffrouw komt met alle plezier uw bescheten bolle billetjes afvegen.
Maar wat zie ik nu, kostbaarste klomp uit de ’s werelds diepste goudmijn, wordt uw stoeltje te klein en voelt de bepampering minder fijn? Dan wordt het misschien de hoogste tijd om te verhuizen naar een groter speel- en leerdomein! Graag iets actiever zegt u? En minder voorgeknabbeld eten op het menu? Geen probleem hoor! Wij zoeken naar een oplossing, daar dienen wij nu eenmaal voor. Als uw gastvrouw u al wat meer durft los te laten, kan u vanaf morgen dagelijks autoloos en autonoom, met uw drie-min-één-wieler, op uw nieuwe bestemming geraken. Met een hippe en blitse boekentas over uw schouders en een overvolle boterhamdoos aan boord, zwaait u vanaf nu al fietsend iedere ochtend naar uw ouders en trapt u op eigen krachten tot aan een nieuwe schoolpoort. Dankzij die dagelijkse inspanningen in de gezonde buiten zal u kanjers van kuiten en gezonde longen krijgen. Uiteraard zullen ze u binnen deze muren nóg slimmer maken dan u al was. Met úw capaciteiten wordt u gegarandeerd de primus van de klas! Hier kan u nog meer leren over het mirakel des leven, over fauna en flora, fysica en logica. Over andere landen en streken, over de verzorging van onze tanden en hoe die gekke Fransen spreken. Boeken over lang en langer geleden, alles netjes gedocumenteerd met tekst en tekening, van toen tot op heden. Wist-je-datjes over spullen en prullen om uw harde schijf met enen en nullen op te vullen. De wijze onderwijzers zullen u het rechte pad wijzen en álle geheimen van deze wonderbaarlijke wereld onthullen! De tijd vliegt als u zich amuseert. Zeker als u ook nog eens wordt getrakteerd op pure verwennerij van eigen makelij. U heeft mogen genieten van tongstrelende culinaire creaties van uw persoonlijke chef-kok. U bent gereisd naar onvergetelijke exotische locaties, veilig vervoerd onder moeders rok. U likte aan waterijsjes en mooie meisjes, ging op dure schoolreisjes en stond bovenaan puberale verlanglijstjes. Dag in dag uit werd u beschermd voor de loerende gevaren van buitenaf. Nooit heeft u zich zorgen moeten maken, nooit kreeg u een onverdiende straf. Iedereen heeft altijd zijn uiterste best gedaan om u op uw wenken te bedienen, maar nu wordt het tijd om op uw eigen benen te staan... en uw kamersleutel in te dienen.
Beste oppergast, er is een moment van komen en een moment van gaan. Dat tweede moment begint te naderen. U heeft van zowat alles genoten dat we te bieden hebben, er zijn geen brochures meer over om door te bladeren. Heeft u al eens nagedacht over hoe u uw verdere tijd, vanaf morgen tot altijd, zou willen doden? Het is voor een hele poos, maar de opties zijn ein-de-loos! Wat denkt u van achtbaantester, vrijheidsvechter of advocaat? Hoewel, dat klinkt ondermaats, neem toch maar oliemagnaat. Ik weet het! Restaurantrecensent, frontman in een rock’n’roll band of de hoofdrol in een kaskrakende Hollywoodprent! Of toch liever superatleet, vrouwenmagneet of de goeroe van een crashdieet? De gereïncarneerde Peter Pan, de leider van de Ku Klux Klan, de president van Iran of simpelweg een modale brave huisman? Want weet u, alles mag en alles kan! Raar maar waar, de toekomst is maakbaar, uw dromen zijn aaibaar. Álles wat onmogelijk lijkt, ligt in feite binnen handbereik. Als u er maar hard genoeg voor werkt en in gelooft, worden uw gebeden gehoord. Beloofd! Adieu, vaarwel, auf wiedersehen, goodbye! Veel succes, zwaai zwaai, doe het goed man, en tot in den draai!” Patat! De hoteldraaideur smakt keihard tegen zijn onvakkundig afgeveegd gat. De echte wereld staat klaar om verkend te worden, zonder beschermengelen die zich met zijn problemen mengelen, zonder ouderlijke handjes boven het hoofd die zijn veiligheid waarborgen. Ondertussen is hij een grote jongen, even verstandig als zelfstandig, en van een verkeerd wereldbeeld doordrongen. Naïef en bedorven, plots een vat vol zorgen en niet gewapend tegen de uitdagingen van morgen. Met heimwee zal hij terugdenken aan zijn onbezorgd vijfsterrenverblijf. Met weemoed zal hij ondervinden dat de echte wereld hem ziet als een inwisselbaar nummertje, want in werkelijkheid heeft hij weinig om het lijf. Toegegeven, er zijn meer onzekerheden dan waarheden in het leven, maar dát staat buiten kijf. Hotel Mama is permanent gesloten. Vanaf vandaag staat hij op zijn eigen manke poten en wordt hij door de harde realiteit onverbiddelijk teruggefloten. Hij mag werken, hopen en geloven hoe hard hij ook maar wil. Voor niets gaat de zon op en buitenshuis is het koud en kil. Fabeltjes worden ontkracht, de slaap wordt uit zijn oogjes geveegd. Papa en mama hadden de wijsheid helemaal niet in pacht en hebben gemakshalve schuldig verzuim gepleegd. Dat de Kerstman, Sinterklaas en de Paashaas niet bestaan, kwam indertijd – in zijn kindertijd – al keihard aan. Nu is het hoog tijd om te leren dat Fluffy, het schattig wit troetelkonijntje, nooit is verhuisd naar een mooie boerderij, maar dat hij het zelf al smikkend en smakkend heeft opgepeuzeld, met zwarte pruimen erbij. En moet ge nu eens iets níet weten? Mammie droeg haar grote zonnebrillen niet enkel tegen de stralende zon, maar ook om de tanende plekken te verbergen, aangezien jaloerse pappie weleens losse handjes krijgen kon. Eigenlijk boterde het al jaren niet meer tussen die twee uit elkaar gegroeide individuen, hoewel ze leugentjes om bestwil en de schone schijn nooit hebben lopen schuwen. Want o wee als zoonlief ooit door zou hebben gehad dat er iets niet pluis was, met zijn doorsnee kwab hersens zou beseffen dat hij niet het magnus opus van de Schepper was. Dat hij meer noch minder waard en gevraagd dan elk ander kind op aarde was. Dat hij eigenlijk niet eens gemist zou worden als hij er nooit geweest was... Grote jongens wenen niet, ook al hebben ze verdriet. Wie weet ligt er met een beetje geluk nog wat leuks in het verschiet. Nu is het tijd om zelf te zorgen voor vier muren en een dak boven zijn hoofd, die hem beschermen tegen de krachten van de natuur en het jatgedrag van zijn gebuur. Hij moet op zoek naar voedsel en zal dit op de koop toe zelf moeten koken en kanen, iedere dag en om de zoveel uur. Hij zal werk moeten zoeken en zwoegen voor zijn geld, smart en leed moeten trotseren. Niemand heeft hem dat ooit verteld, dus zal hij het op de harde manier moeten leren. De rozengeur en maneschijn moeten plaatsmaken voor dagelijkse sleur en hartpijn. De dieren zijn niet langer aangenaam tam, maar bijten. De kogels van échte speelgoedgeweren penetreren dodelijk onze weke lijven. Er lopen gewetenloze criminelen rond, zonder een greintje spijt van hun feiten, en rotzakken met hun broekzakken vol lekstokken, die met hun fikken niet van kinderen kunnen blijven. De fonkelende medaille heeft een minder fraaie keerzijde, en na jarenlange zonneschijn staat hij nu, zonder paraplu, in de regen, waar niemand hem op voorbereidde. Want alles gaat kapot en iedereen gaat dood. Alle schoonheid vervaagt en vergaat langzaamaan, op deze alsmaar doldraaiende aardkloot. Ondertussen heeft hij het wel door, werd hij met zijn snotneus plat op de feiten gedrukt. Natúúrlijk loopt evenaar noch nulmeridiaan door zijn stinkend gat. Was hij dan helemáál van de pot gerukt? Hij ís geen mirakel, het leven ís geen vermakelijk spektakel, en niemand kan de sloop van zijn zelfgebouwde luchtkastelen ook maar een sikkepit schelen. In zekere zin is hij bijzonder, zoals ze dat ook zeggen over andersvaliden of mensen met een IQ van 70 of daaronder, maar hij is allesbehalve een wereldwonder. Feitelijk is niemand echt onder de indruk van zo een onbeduidende opdonder. In de ogen van papa en mama was hij uiteraard het summum der menselijke makelij. Ze droegen hem op handen, beten vaak op hun tanden, beschermden hem met hand en tand, en hielden hem angstvallig blij. Goede bedoelingen op overschot, daar twijfelt niemand aan, maar als later het echte leven met hem spot, zal hij dan zijn mannetje kunnen staan? Want weet, de toekomst is niet maakbaar, dromen zijn niet aaibaar. Hopen, naar boven staren en om Gods hulp smeken is lui, en daarenboven sterk overroepen. Bidden is nutteloos, want niemand zal naar uw jammerklacht luisteren. Dat generaties gepamperde gastjes zich groots wanen, zult ge mij niet horen roepen. Ik zal het hooguit eens in hun oortjes fluisteren. Terwijl ik stiekem probeer hun kamersleutel af te snoepen.