Ik? Ik ben het licht.
De wereld is duister, donkerder dan ooit. Mensen vermoorden elkaar. Zij kennen het licht niet. De duisternis heeft hun harten. Niemand kan er van ontsnappen. Alleen.... Alleen ik. Ik ben het licht en het is mijn taak om dat terug aan de mensen te geven. Ze moeten leren vriendelijk zijn, beleeft, vrijgevig en het belangrijkste: ze moeten liefde leren. Ik ben gestuurd als een normaal meisje op deze wereld. Ik kende mezelf niet toen ik op deze wereld kwam. Wat mijn missie is. Tot op de dag van vandaag wist ik niet waarom dat ik anders was dan de andere. Nu ik weet wat me te doen staat. En dat zal niet makkelijk zijn.
Mensen zijn tegenwoordig egoïstisch. Ze kunnen alleen maar denken aan het geld dat ze nodig hebben voor dat ding, dat ooohzoo veel kost. Mensen denken aan dure reizen die ze maken en daar alleen maar liggen aan het zwembad voor hèt bruine lichaamskleur. Wel voor mij , het boeit me niet. Ik ben blij met mijn blekere huidskleur. Het staat perfect met mijn lichtgrijze ogen en mijn platina gekleurde haren.
Mijn leven was redelijk normaal voor dat ik wist wat ik hier op deze wereld doe. Ik ging naar school, kende verliefdheid, al was ik de enigste, was op zoek naar mezelf zoals elke tiener/jongere. Normaal toch? Wel dat veranderde waneer ik Lucien leerde kennen vandaag. Hmm.., laten we zeggen terug zien want toen ik hem een hand gaf, kreeg ik beelden in mijn hoofd. Beelden over wie ik echt ben. Op dat moment begon mijn echte leven echt.