Vlinder
Rups wil geen vlinder worden.
Dat heeft hij zo beslist.
Hij zit best knus in zijn huisje.
En hij houdt van zijn groene hoofd.
Zo groen als zijn lievelingseten:
groene blaadjes.
Rups houdt van zijn trage beentjes.
Haast en spoed is zelden goed,
want dan doe je ongelukken.
Rups wil geen vlinder worden.
Dat heeft hij zo beslist.
Hij houdt niet van al die kleuren.
En hij griezelt van die grote vleugels.
Vlinder worden is niet goed.
Dan ben je te groot om klein te zijn.
Rups blijft in zijn huisje.
Dan verandert er niks, hoopt hij.
Hij drinkt een glaasje bladerthee.
De volgende dag wordt Rups wakker
in een veel te klein bed.
De stoel
de deur
de kast
lijken zo klein.
Zijn huisje wordt kleiner en kleiner.
Of wordt Rups groter en groter?
Rups draait angstig heen en weer.
Zijn tafeltje valt om.
De muren scheuren open.
Bladerthee druppelt naar beneden.
Rups kijkt treurig naar de vleugels op zijn rug.
Ze vlekken duizend kleuren,
Maar Rups wordt daar niet vrolijk van.
Hij had nog zo beslist geen vlinder te worden!
Rups rent heel hard weg,
ook al doet hij dat liever niet.
Zijn voetjes kriebelen het gras.
Rups kijkt achterom.
Maar zijn vleugels blijven hem volgen.
“Stomme prachtige vleugels”,
moppert Rups een beetje buiten adem.
Een zuchtje wind blaast Rups vooruit.
Zijn voetjes raken het gras niet meer.
Rups vliegt!
Hij durft niet te kijken.
“Wat een mooie vleugels” kwaakt Eend.
Ook met zijn ogen dicht heeft Rups dat gehoord.
Hij klappert trots met zijn vleugels.
Hij voelt zich mooi en sterk.
“Ik kan de wereld aan”, brult Rups,
en doet zijn ogen open.
Rups vliegt wel vier bomen hoog.
“Veel te veel te hoog” bibbert Rups.
Hij kent de regels ook nog niet.
Wat als hij valt?
Wat als hij niet meer naar beneden kan?
Wat als de wind nog eens zucht?
Wat als hij dan nog hoger gaat vliegen?
“De zon zal mij verbranden!”
Rups is zo bang dat hij niet meer
met zijn vleugels durft klapperen.
Hij tuimelt naar beneden
en valt met een plofje in het gras.
Hij strijkt de kreukjes uit zijn vleugels.
Rups wil zijn vleugels wel houden.
Hij zal er niet meer van wegrennen.
Maar vliegen gaat hij niet meer doen.
Dat heeft hij zo beslist.