Loos Katleen

Gebruikersnaam Loos Katleen

Teksten

utopie

in 2084 zal ik 105 zijndus waarschijnlijk niet meer hiermaar als jij danmet de trein naar Antwerpenweet je me vast te vindenhalverwege tussen ondergronds en bovenhemelstegen die tijdzal er wel een station bestaanwaar we samen een koffie kunnen drinkenpraten over alle jarenwaarin wij niet geschreven op 27 oktober n.a.v. de schrijfworkshop Schrijven bij Kunst van Christina Vanderhaeghe voor Creatief schrijven, in Verbeke Foundation, Kemseke

Mijn naaimachine

We zullen mekaars garen zijn ik haak me vast aan je bobijn en spin me rond je zijde Ontwar mijn kluwen kleur mijn vlas maar bovenal: beeld je me in als sjaal of jas om je te warmen Geschreven tijdens een workshop 'Schrijven bij kunst' van Creatief schrijven door Christina Vanderhaeghe op 28 april in Stem, Sint Niklaas

Willen we vannacht?

De trap opgaan een toren van zandzakjes bouwen om onze dromen in te dijken en verder zwijgen Geschreven naar aanleiding van de schrijfdag van Creatief schrijven: Kunst en schrijven op zondag 27 augustus 2023 in Watou o.l.v. Christina Vanderhaeghe

Ik vraag me af

Ik vraag me af waar je heen vaart Als de nacht valt En de slaap niet volgt En je een zee van tijd hebt (Eenlettergreepgedichtje bij Man in a boat van Ron Mueck, Fondation Cartier, Paris)

Duikboot

Op dit stuurloos schipVerzuip je in het zilteHet anker aan je voetenDe stilte Kunst en schrijven op zondag 25 juni 2023 #creatiefschrijven

De laatste veerman

Schipper mag ik overvarenTussen de beestenboel aan boord van je vloot?En keer je dan weer terugOm de stille waterspiegel te herstellen?Nadat we hem hebben verstoord. Kunst en schrijven op zondag 25 juni 2023 in Mudel, Deinze #creatief schrijven

Donkere wolken, code rood

Zijn hand tast naarHet witte vlakDe straat, een streepHet gras, een krasVan wat ooit wasNu schaduw schaarsEn het licht uit isEn hij geen richting uit wil. Kunst en schrijven op zondag 25 juni 2023 in Raveelmuseum, Zulte #creatief schrijven

De bietenoogst

Vandaag sta ik hier weerHet houten handvat in mijn versleten handMijn klompen vol verbrokkeld zandEn vraag me afWaar ik zou zijnAls mijn naam niet De Boer,maar De Rijcke was geweest.Stond ik niet nagelbijtend voorovergebogen in het stofMet gevlekte schort en vale sjaalMaar zat ik met de pink omhoogAan de thee in de salonsRustend op groen-roze kussensAlsof het bieten waren? Opdracht van Kunst en schrijven op zondag 25 juni 2023 in Mudel Deinze #creatiefschrijven

De smaak van het zwijgen van het hart

Bittere stilte klopt niet hierze vlinderfladdert voortzoemtzeemzoet verzuurd somsvanzelfmaar zwijgt nooitvanbinnen N.a.v. Kunst en schrijven op zondag 21 mei '23, Tongeren

Als het koud is

Als het koud isdraag ik een pelskruip ik in mijn schulpheb je het raden naar mijn huidskleurslijp ik sperenzwijg ikversteend als een beestscheiden onze wegensteeds woester Maar vanbinnen blijf ikrijpend buiten de seizoenentot het einde van de ijstijdtot het poolijs smeltwe ons verzoenenen weer een eiland worden. N.a.v. Schrijven en kunst op zondag 21 mei '23 Gallo-Romeins museum Tongeren

Je huilen is gestopt

Je huilen is gestopt, verstomdJe ogen zijn hol Maar je hart loopt overJe bent onderstebovenJe gilt een gat in de nacht en wacht Maar ze zwijgt even hard terug Want haar vlees is bot gewordenDat zet je het mes op de keelKeert je binnenstebuiten en snijdtScherpDoor merg en been

Het regent pijpenstelen

De wereld staat op wenen vandaagAlles zit tegenIemand heeft opgegevenVege wolken wegen zwaar

Verhuizen is vervellen

Je kent dit huisJe bent hier thuisDe muren zijn je tweede huidEn met de kleur van het behangVerandert je gedachtegangEn graaf je dieper dan de boomDie hier al stondJe eigen wortels in de grondVan wel en wee en wat ooit wasMaar nu een andere weg in.En niemand die je voetVertellen hoeftHoe hoog de drempels.

Te laat

HemeltergendHoe je albasten huidOp mijn hart traptTieglijk keer per dag. En je door de getijden heenrustOnder een deken van steenTeer tastendIn het eeuwig altijddurende duister Je laat een lange schaduw naNu het alTe laat is.

Je wordt gemist

De aarde drapeert haar mooiste deken over jouDe nacht sterftDe dag rijpt aan de bomen.

Gemist

Waar mist bijna alles wist, maar toch nog iets vergat.

Voyeur

Veilig verstopt achter je verrekijker,Volslagen vreemd, maar met veeleisende blik,Ik verkies mijn kop in het zand te steken.Vloeibaar verdwijn ik.

Ik kan jouw schaduw niet ontlopen

Je draagt de maan nu in je benen,Niet vergrijsd maar plots verdwenen.En op de tippen van mijn tenen,Tracht ik je voetzolen te vullen. Ruim omringd door al je spullen.Moet ik je opnieuw verzinnen,En ik wil eraan beginnenmaar er schiet me niks te binnen.

Met gebalde vuist

Body shamingDe moderne slavernijVan de broeksriem

Tirailleurs sénégalais disparus

Op een boogscheut van DiksmuideOp een steenworp van VerdunLiggen ze begravenDe kolonisten van het conflictHet kanonnenvleesDat knikkend knielend zijn nek uitstakMet een fez op het hoofdBlootsvoets onder de overzeese pofbroekBuitenmaats marcherendIn de strijd voor de vrijheidvan het moederland

Alles gaat voorbij behalve het verleden

Alles gaat voorbij behalve het verleden Het is het vuil aan je voetzolenDat groeit tot in het oneindigeDoorstaat de tand des tijdsZwijgt niet, tatert onophoudelijkIs overal tegelijkZuigt, kruipt en sluipt overal doorheenRoei erop verder, bouw erop voortAls stepping stones voor de toekomstWuif het uit of wieg het in slaapMaar haal het niet neer of het herhaalt zichJe roept het nooit slaafs een halt toe.

Hoe het vroeger was: voor de klas

Hang je jas en je pet en je sjaal achteraanZet je tas naast je stoelTel je jaren aan het raamDoop je pen in de potSchrijf je naam op het bordVeeg je mond aan de sponsEn wees stil tot het beltWant tot jij 18 wordtSpelt de leraar de lesBen jij toch niet wat telt.

In de pas

Als je weet waar 't schoentje wringtEn wie ernaast looptEn als de moed j'in de schoenen zinktAls je je veters knooptTrek dan je stoute schoenen aanZodat j'er eindelijk in recht zal staan.En denk 2x na voor j'een nieuw paar koopt.

In transitie

Verkeerde treinHet foute uurHet foute spoorDe tunnel doorDe nacht verlichtDe lijnen zijnOp mijn gezichtEen podiumvoor de natuur

Blakend

Getsjilp in de ochtend van een nieuwe dag, die wacht als een onbeschreven blad, blanco en barstensvol verwachting.

Vliegensvlug

De vogel en de boom, twee vingers van dezelfde hand, betrapt onder het laken van de dageraad.