Uit 'Sousse 1970'
Ze waren naar Tunesië geweest. Dat hoorde ik mijn moeder altijd zeggen. Dat zag ik wanneer ik er de woonkamer binnenkwam. Die ene grote bronzen schaal. Tegen de muur, boven de kast en nu ingepakt op zolder voor wanneer ik er een plaats voor vind. De mensen op de foto hebben een herinnering nagelaten aan een plaats waar ik nog nooit ben geweest. Sousse zal er u nu wel anders uitzien dan op de foto’s. Al blijven er wel dingen hetzelfde. De lucht zal nog steeds als een roze sluier over de stad zweven. De bomen die er staan zullen er misschien ook nog zijn. Flink gegroeid, of misschien gesnoeid en nog steeds even groot. De huizen met de witte muren zijn misschien van een nieuwe lik verf voorzien of hebben plaats gemaakt voor iets anders. De kleuren op de foto's zijn vervaagd maar toch intenser. Ze zeggen meer dan vroeger. De flamingo’s zijn rozer, het zand is witter en het zonlicht lijkt warmer aan te voelen.