High five het leven
Elke morgen keek ik vanuit mijn mistroostige bureau naar buiten en zag ze voorbijrijden in haar blauwe-rode Nihola. Elke morgen reed ze met een glimlach rond en gaf ze een uitstekende tak een High Five. Ik werd er gecharmeerd door het kinderlijke gedrag van een moeder met een bakfiets.
Door het vrolijke weerzien elke ochtend was het alsof ze mij ook elke dag een high five gaf. Ze deed me glimlachen en herinnerde me eraan dat ik ook nood had aan een high five, een klopje op de rug, een complimentje.
Ik begon ook elke dag die tak een high five te geven als ik de parking afliep de inkomhal binnen en elke keer deed het me goed even te glimlachen als ik het deed.
Ik kwam elke dag gniffelend aan op het werk aan, zelfs collega's merkte dat ik vrolijker was en ik zag de humor van de hele rompslomp weer.
Hoe 1 iemand met een klein gebaar een rimpeling in het water veroorzaakt waardoor iedereen door geraakt wordt. Dankjewel bakfietsmoeder!