Een enge gedachte
Zo voelde ik me eerder ook, een nare gedachte die me hoofd bekroop.
Een ziekte zonder medicijn die kommerlijk te verhelpen zal zijn.
Gelukkig weet ik dat: ik op vrienden kan rekenen omdat
Warmte, een warm gevoel, een deken om me heen
Een schaars lichtpuntje in het midden van ween
Het grote verlies ontgaat me desondanks niet
Het achtervolgt me met hartbrekend verdriet
Het tijdelijke verwisseld met het eeuwige zo vroeg
Een astroïde die zonder excuses insloeg
Een nieuw begin valt zwaar in de mond
De pijn die ik blijf slikken gepaard met een eeuwige wond
Toch moet ik door is wat ik tegen mezelf zeg
Want ooit zien we elkaar weer en denk aan de woorden die ik tegen je zeg