Gedachten tijdens een lange rit
* Hoe heerlijk is het om vroeg in de morgen nog even de ogen te sluiten op de passagiersstoel en je lot volledig in handen te leggen van een bestuurder die er alles zal aan doen om iedereen (2 mensen, 2 dieren) veilig op de bestemming te laten arriveren.* Je voelt hoe je hoofd zwaar wordt en naar beneden zakt, je zoekt steun voor je hoofd tegen het raam, de anorak maakt te veel lawaai, het hoefijzerkussentje verplicht je hoofd om hoog te blijven zodat je de hemel goed ziet.* Vreemd is het gevoel te ontwaken in een rijdende auto én in een ander land.* Telkens je de ogen opent, ontrolt zich een ander landschap. Vlakke akkers - zien we daar nog een veld zonnebloemen in november? - herfstkleuren, industriegebieden, ronde bergen, drukke valleien, parkings vol vrachtvervoer dat de zondag doorbrengt met wachten, zouden sommige chauffeurs naar de Autobahnkirche gaan?* Wolken wekken altijd verwondering op. Een Schilder heeft eerst alle kleuren blauw in de lucht gesmeerd en daarna witte stippen, slierten, vegen, vlekken... pointillisme op grote schaal. Er vliegt een heks op een bezemsteel door het zwerk, twintig kilometer verder heeft ze zichzelf getransformeerd tot een draak.* Dieren verplichten je om regelmatig halt te houden. Ook zij moeten het nieuwe land besnuffelen.* Om vier uur 's middags duikt de maan op aan de horizon, even wit als de wolken. Een koeltoren stoot zijn witte pluim tegen haar ronding.* Hoe erg is onze manier van reizen veranderd tegenover pakweg 200 à 300 jaar geleden. Geen karossen met paarden meer. Ondanks werken, files en omleidingen leggen we op een dag 760 kilometer af, ons continent binnen rij-bereik. Geen jaren onderweg door Europa zoals Leopold Mozart met zijn 2 wonderkinderen die dit avontuur ternauwernood overleefden. Is reizen dezer dagen veiliger dan toen? Of kennen we nu andere gevaren... Een vraag die goed is voor langeafstandsargumenteren.* Hoe komt het toch dat er, net als je wil tanken, tientallen kilometers lang geen tankstation te bekennen valt? Ha ja, dit land is groter dan het onze.* En dan een Italiaan waar allemaal Italianen werken, behalve de kok. Die komt uit Sicilië... En eindelijk een warm bed in een (te) warme kamer. Leuk Opmerking plaatsen Delen
