Het wit prikt zijn keel
Zijn huid smaakt het zout
Het pad draagt zijn voeten
verdwijnend in het zand
Zijn hoofd reikt de kam
van de horizon
De top kust de wolken
waar hij wil rusten.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.