Sloompie de Slak

SLOOMPIE DE SLAK

Sloompie de slak

sloefte op haar gemak.

Ze voelde zich een wrak

           bij dit regenweer.  (regenweer)

Ze slikte weer een slok

regenwater en een stok

lag in haar weg, en "POK"!

           Dat was al negen keer,  (negen keer)

dat Sloompie tegen stok-

ken sloefte, en ik gok

dat niet de laatste "POK"

           weerklonk, integendeel!   (tegendeel)

Sloompie zag een slak,

dat was haar schoolvriend Jacques.

Ze sleurden aan de tak,

           maar ze zegen neer.  (zegen neer)

REFREIN:  Sloompie, sluwe sloeber,

                 sla toe,

                 sla af.

                 Sloompie, slappe slak,

                 sla om!

De slakken lagen daar,

ze voelden zich zo raar.

En Jacques verloor zijn haar

           bij een bliksemschicht.  (bliksemschicht)

Sloompie op haar beurt

was helemaal verkleurd,

en ook was dit gebeurd:

           ze kreeg een beetje jicht.  (beetje jicht)

Ze lagen gans de nacht,

het gras dat was niet zacht:

geen slak die dan nog lacht!

           En het werd weer licht.  (werd weer licht)

Ze lagen in een wei,

heel netjes, zij aan zij,

en Jacques schoof naderbij:

           nu lag hij heel dicht!  (hij heel dicht)

REFREIN

De wolken schoven weg.

Sloompie trok zich recht,

en Jacques zei:  "Sloompie, zeg,

           zie je die zonneschijn!?"  (zonneschijn)

"En zie de lucht hoe blauw!"

repliceerde Sloompie gauw,

ze zei: "Ik hou van jou!"

           En dat vond Jacques fijn.  (vond Jacques fijn)

Zijn haar dat groeide terug,

vanboven op zijn rug.

En ook Sloompie was al vlug

           zonder jicht en pijn.  (jicht en pijn)

Ze trokken aan de tak,

die meteen in stukken brak,

en vervolgden op 't gemak

           hun weg naar de r   a

                                                v

                                                  i

                                                   j

                                                   n