13/12: gedichte gedachten of gedachte gedichten van Ruth Van de steene
Geert De Kockere schrijft al 35 jaar poëzie, eerst vooral voor kinderen, later ook voor jongeren en volwassenen. Hij houdt van weinig woorden, maar er zijn weinig woorden waar hij niet van houdt. Zijn grote plezier haalt hij zelf uit het spelen met de taal, de woorden als blokjes stapelend tot iets moois. Om zijn poëzie uit te geven in de vorm die hij zelf het mooist vindt, richtte hij zijn eigen uitgeverij op: Pigmalion, waarmee hij je graag zijn woord geeft ... Geert won met zijn bundels al diverse nationale en internationale prijzen en een aantal ervan zijn ook vertaald in het Frans, het Spaans en het Italiaans. Zijn meest recente passie is de haiku, de kleine zelfstandige van de poëzie. Hij tracht er ook andere mensen warm voor te maken en richtte daarvoor in Turnhout het Huis van de Haiku op, zowel een echt huis als een productiehuis voor alles wat met haiku te maken heeft: workshops, voordrachten, expo’s, performances, een tijdschrift, handgemaakte uitgaves, een haikuschool, een haikufestival, een haikucafé, enz.
Geert De Kockere tipt deze week niet één tekst maar alle teksten van Ruth Van de steene.
"Lang geleden, toen de dichters nog spraken, zei ik eens in een interview voor tv dat mijn ultieme droom als dichter een gedicht van één woord was dat alles zei wat er te zeggen viel. Dichten is voor mij immers verdichten, gedachten dicht bij elkaar brengen, dichter en dichter, tot alleen nog die gedachte overblijft die er op dat moment toe doet.
Welnu, dat idee, die vorm van poëzie vind ik op een mooie wijze bij de gedichten van Ruth Van de steene. Niet één specifiek gedicht, maar heel wat van haar gedichte gedachten of gedachte
gedichten. Ik geef een paar voorbeelden:
¶
ons kussen gulpt een hemel
zo maar naar binnen
---
twee handen samen
stellen traag
een mooie vraag
---
verdriet dat mag ademen
vergaat vanzelf
---
ik ben verstrooid
over jou
je laat me daar
graag liggen
---
als je niet af en toe bij me inlogt,
ga je mijn wachtwoord vergeten.
---
ik geloof zijn ogen.
---
blijf met je mixer
van mijn zieleroerselen
¶
Bijzonder zijn haar woordspelingen, die ervoor zorgen dat het ultrakorte gedicht een heel hoofdstuk uit de roman van het leven wordt. Als je als lezer tenminste met het woord verder wílt spelen. Hoe fijn is het niet om als lezer nog te mogen meedichten? Hoezeer kan een kussen gulpen? Hoeveel vragen kunnen twee handen wel niet stellen? Hoeveel van jouw verdriet is er al vanzelf vergaan? Hoe verstrooid kun je, nee, mag je zijn? Hoe vaak vergat jij al een wachtwoord? Geloof jij in iemands ogen? Heb jij een zielenmixer thuis?
Mooi is ook de humor die Ruth er altijd op een of andere manier weet in te brengen, hoe kort ook. Door de woordspeling in een bijzondere context te plaatsen of ze net iets anders te formuleren. Zalig. Ja, ik geloof Ruth graag op haar woord. Ze is o zo mooi lui!"
PS: Wij ontdekten dat Ruth ook een heel fijne Woordenwinkel heeft. Een aanrader voor wie op zoek is naar een poëtisch cadeau of kaartje.