Tip van de week

19/02: 'Lambiorix (1)' van Bernd Vanderbilt

Ann De Craemer is auteur, columniste en vertaler. Ze schreef vier romans en vier non-fictieboeken en een bundeling columns. Haar meest recente publicatie is 'Taal is een kat'; een boek dat de schoonheid en vrijheid van onze taal viert. Als Ann niet schrijft, zit ze graag op haar koersfiets.

Ann De Craemer tipt deze week 'Lambiorix (1)' van Bernd Vanderbilt. 

"Deze tekst kan stilistisch nog wat ingrepen gebruiken, maar ademt nu en dan een ongefilterde, soms hilarische en tegelijk melancholische Vlaamse eigenheid, die mij af en toe deed denken aan Dimitri Verhulst en de reeks Nonkels. Hier geen geromantiseerde of esthetische weergave van het Vlaamse dorpsleven, maar een rauwe, oprechte schets van de met absurdisme doordrenkte realiteit. (Ik heb ook de andere afleveringen van ‘Lambiorix’ gelezen).

De hoofdfiguur, Roeland Wittebolle, is een man met een scherpe observatiegeest, een lichte misantropie en een onwrikbare liefde voor het absurde van zijn medemens. Daarnaast schurkt de tekst tegen de stijl van Nonkels aan, met zijn fijne balans tussen ironie en nostalgie.

De half absurde conversaties en situaties – zoals de onwrikbare band met clubbier 'Lambiorix'; – hadden moeiteloos in een aflevering kunnen passen. Hier geen heroïsche karakters of grootse verhalen, maar een gemoedelijke, laconieke blik op de kleine kantjes van de Vlaming.

Kortom, la Flandre profonde, met een smakelijk geut cynisme, een klodder tragiek en een stevige pint Lambiorix om het door te spoelen."

Gerelateerd

Tip

Lambiorix (1)

  Het mocht niet zijn voor Carine Van Keirsbilck. Vorige week is haar poedel platgereden en tot overmaat van ramp zal er niets veranderen aan het clublogo van de Pittemse Krulbolvrienden. Het voorstel van Carine om voortaan een leeuw te laten figureren die zich aan een bolworp met waagt, werd algemeen weggelachen, unaniem verworpen. Carine stemde vóór. Als enige. Gij zijt zo zot gelijk een achterdeur, had Etienne zonder enige gêne geroepen en het moge gezegd zijn. Het is haast niet te geloven hoe die flaminganten domweg denken dat zo'n beest, dat hier nergens leeft, symbool zou kunnen staan voor eigenheid. Iedereen is zo uniek als hij of zij zelf is! Soms moet men eens op tafel kloppen, ook al zit men ergens moederziel alleen, in de uithoek van een zieke natie, aan de rand van een loom loofwoud, dicht bij de oever van een kreek vol dikkoppen, slechts wat brood van gisteren te eten. Ik, Roeland Wittebolle, ik maak een fietstocht. Zo dacht ik bij het krieken van de ochtend. Ik rijd naar zo'n landschap dat om eenvoud bedelt, eet daar een boterham aan een openbare picnictafel en stop op de terugweg bij die onvermijdbare Hannelore. Wij zij echt zot van elkaar, tante Hannelore en ik. Je mag dat gerust weten. Daarnaast en van ondergeschikt belang, maar ik vermeld het toch graag. Lambiorix is een eigen brouwsel van de Pittemse Krulbollers! Aimé is de secretaris van dat gezelschap. Het is Aimé die de clubblaadjes verstuurt en aangezien Hannelore steunend lid is, krijgt zij ook een exemplaar toegestuurd. Lambiorix dus. En Hannelore koopt dat bier ook echt voor mij. Het houdt de geest één nacht dapper en daarna mag de ziel drie etmalenlang van al zijn nietigheid genieten. Mijn allerliefste Hannelore weet dat ik zoiets gebruiken kan. Zij voelt dat altijd zo verduiveld goed aan wat ik echt nodig heb en zij kan mij beestig goed verwennen.     uit de reeks 'Roeland Wittebolle'  

Bernd Vanderbilt
21 0

Gepubliceerd op

19 feb 2025