Tip van de week: Didi de Paris

Didi de Paris is dichter en prozaïst. In 2011 debuteerde hij met de dichtbundel Boks. Verder experimenteert hij met digitaal publiceren. Hoewel hij een hekel heeft aan "lijstjes en stipnoteringen" selecteerde hij zijn favoriete tekst op Azertyfactor. Hij koos voor het gedicht 'Ontmoeting' van ALCE.

"Elk kunstobject kan slechts gezien worden in zijn bredere context. Hier is het dus een blind date. Out of the blue. Een Sprung Aus Den Wolken. Ik ga er van uit dat het hier gaat om een “klassieke” ontmoeting tussen een man en een vrouw. Misschien bedoelde de auteur de rand van haar glas? Haar glazen hart? Haar breekbare hart? Het gedicht is minimalistisch van opzet. Hier werd niet over één nacht ijs gegaan. Stilistisch zou ik vermijden om twee maal na elkaar het woord “aan” te gebruiken. Ook compositorisch zou ik het anders aanpakken. Nu ligt het zwaartepunt op die glazen. Je zou ook de focus op de ogen kunnen leggen -Volgens Sartre de spiegels van de ziel-, zodat die ogen opduiken in het laatste vers.

Het gedicht bestaat uit niet meer dan twee zinnetjes. Twee zinnetjes met de kracht en de simpelheid van haiku’s, rock’n’roll. Het roept de poëzie op die ik ook vind in popsongs. Het doet me denken aan Nothing Really Ends van dEUS: "The plan it wasn't much of a plan. I just started walking." Eerst is er die eerste hevige prikkel: “Je stem viel diep”. Love at first sight. Een gevoel dat dichters bezingen sedert het dagen der tijden. De poëzie die ons uittilt boven de realiteit die wreed en banaal is. De liefde die ons plots overvalt.

Dan volgt de nasmaak. Iets dat blijft hangen. Dat zich in de herinnering vastgeklonken heeft. Het vluchtige, het momentane, van een chat op Facebook, contrasteert met dat wat blijft hangen, heel even toch. Als een parfum van een passante. En van dan af kan het weer elke richting uit. “van een eerste glas”. Is de avond slecht afgelopen? Liep het uit de hand? Was die eerste kennismaking het startschot voor een relatie? Iets passioneels? Is het die avond helaas niet bij dat ene glas gebleven? Liep het uit de hand? Wie zal het zeggen. 

Werd het Too drunk to fuck? Who's afraid of Virginia Woolf? Of Tender is the Night? Allemaal mogelijkheden die in dat eerste kleine onnozele zinnetje schuilen. Het illustreert perfect wat poëzie kan zijn: een plotse heftige vrijpartij die ons alle hoeken van een onbekende kamer laat zien."

Foto door Kris Verdonck