'Ik groei naar licht' van Tom Veys

Frans A. Brocatus publiceerde zeven dichtbundels waarvan verschillende gedichten in de prijzen vielen. In 2014 debuteerde hij als romanschrijver bij uitgeverij Xanten in Utrecht. Brocatus gaf al poëziecursussen voor Creatief Schrijven vzw en het AuteursAtelier. Hij is volop bezig aan nieuw werk. Benieuwd? Check zijn website: www.fransbrocatus.nl.

"Poëzie moet mij verrassen, bij de keel grijpen, even op het verkeerde been zetten en dan weer terug, beelden laten kantelen en ze dan weer recht zetten. Ik las de gedichten 'waterkansen' en 'ik groei naar licht' van Tom Veys. Kiezen is altijd (een beetje) verliezen. Ik hou van de omgekeerde wereld die Tom Veys oproept in een paar eenvoudige beelden. Het gedicht is geïnspireerd op een foto van Peter Carly. Maar die foto hoeft er voor mij helemaal niet bij. Tom Veys draait de spiegel om, laat het raam kijken. En ja, er is iemand die alle rook laat verdwijnen. 'Alle' is veel, vind ik, maar het is hem vergeven. Het gedicht is vervuld van klaarheid en lichtheid. Voor mij is het een subliem liefdesgedicht. De 'jij' heeft geen naam, maar kijkt als het ware zoals het raam mee over de schouder van de dichter. Het ontbreken van interpunctie en hoofdletters maakt de beelden vloeibaar. Het taalgebruik is eenvoudig. De kracht schuilt in de stilstand, als een foto, die door de dichter in een paar pennentrekken opgeroepen wordt. Hier spreekt een dichter van wie we nog gaan lezen, horen en zien!"