'Respijt' van Nils

Peter De Voecht is doctor in de Amerikaanse Literatuur. Hij schrijft proza, poëzie en scenario's, is redacteur bij Gierik & NVT, en publiceerde o.a. in Nynade, Gierik & NVT, Kluger Hans, Deus Ex Machina, Extaze, Samplekanon, Revolver, en Weirdo's. Hij doceert creatief schrijven aan SchrijversAcademie en het AuteursAtelier in Antwerpen. Eind 2015 verscheen zijn debuutroman Slachtvlinders. Hij kiest voor 'Respijt' door Nils.

"Natuurlijk valt de vorm als eerste op. Maar er is ook die eerste zin, die vraag die in medias res om extra nadruk vraagt. Waaróm?

De vergelijking met de dinosaurussen verwart eerst, maar dan besef je dat de naïviteit van de vraag misschien wel op een kinderlijke blik wijst. Net op dat moment valt het gesprek even stil en is er niets. Je denkt aan wind en zee en krijtrots. Tot je gedachten weer naar geweerschoten neigen.

Het gedicht zegt iets over vluchtelingen en de drukkende leegte van angst zonder te concreet te worden, alsof je dat niet té expliciet wil maken voor het kind dat vragen stelt. Want zijn we niet allemaal het kind dat hier aangehaald wordt? Willen we niet allemaal de antwoorden horen en tegelijk het ruisen van de wind?

Er zit een sterke verbinding in het gedicht tussen vorm en inhoud. Dat zie je bijvoorbeeld in hoe naar het einde toe het inkorten van de strofes geëvoceerd wordt door de rode kleurbalken die slechts aangezet zijn, zonder meer. De combinatie van de diagonale lijn met de inhoud leidt je bijna dwangmatig naar het einde van het gedicht, het antwoord op de vraag van in het begin, dat misschien wel iets van een cliché heeft, maar in dit geval gewoonweg wérkt dankzij de context. Er staan zoveel woorden niet dat het geheel veel sterker wordt dan de som van de delen."

(c) Els Vanopstal