1 vrouw op het podium in een cafézaaltje
wachten en recht in de zaal kijken
'ist aan mij? Amai, jullie zijn een geduldig publiek. Was mijne frank niet gevallen, dan zaten we hier nog tot morgenvroeg.
Voor de kinderen onder jullie, ne frank das als nen euro. Hij valt alleen wat trager.'
Eens rond kijken in het café
'Deze plaats doet mij denken aan mijne Al. Ik heb hem leren kennen in een plaats zoals dit. twas liefde op t eerste zicht. Toen ik mijn bril opzette was het al te laat'
'Ik zeg tegen hem : maar alléz Al. : comme to thé point.' 'Zegt hij..'
Steek 2 vingers in de lucht (pink en wijsvinger)
'Barman, 2 pinten aub'
'Ik denk : waw, hij trakteert mij ne keer'
'Maak er Duvels van en geef de nootjes maar aan haar'
'twas een heerlijke relatie. Ge kent da wel, da spel op de kermis : de montages Russes..nen echte roller-coaster.'
Met de armen de beweging voor tonen..eerst traag nr boven en dan snel nr beneden.
'Ge gaat zo traag naar boven en kijkt vol spanning uit naar de top. Je lacht samen met je partner, kijkt verliefd in zijn ogen…dan helemaal en in sneltempo naar beneden. Gieren …van angst! En dat helemaal gratis hé. Da naar beneden gaan da was wa minder. Diene vloer was nogal hard. Ik versta niet goed, waarom mensen daar op de kermis geld aan geven.'
'Onlangs ben ik nog eens tegen de vlakte gegaan. '
'Kent ge da ouwe wijven? Neenee, ge moet niet naar mij kijken. '
wachten
'Nee, echt ouwe wijven, dino's'
'Ik rijd op mijne fiets op een voorrangsbaan. Er komt een auto van rechts stillekes aangereden . Ja ouwe damekes hé. Ik denk , die gaat stoppen, dus ik rijd door.'
fietsen
'Het volgende moment lig ik met mijn fiets op de grond. En ge hoort dan zo van die verhalen…de laatste seconden bij een accident passeert uw leven voor uw ogen..het enige wat passeerde bij mij was …FUCK!' Mijne schouder. Mijn been.'
'Ik zie 2 bejaarde dames met een brilleke op hun neus, de auto uitkomen . Zegt die ene : Ewel das toch niet zo erg…springt op uwen fiets en rijdt door. Ge gaat de politie er toch niet bijhalen zeker. Die hebben wel wat beters te doen.'
'Echte, echte dino's. En dat moet ook gaan stemmen hé.'
'Mijn wiel staat wel paraplu.'
'Ik zie da niet ze. '
'En we hebben goed gekeken. Zij naar links en ik naar rechts, maar we hebben u niet gezien.'
'ik sta daar te kijken in mijn rode regenjas. '
Hoe doen zij dat in dat stemhokje…?'
' Een rood bolleke? Ik stem alleen maar zwart.'
'Zijn wij wel tegen u gereden? Der is niks aan onze auto.'
'Madamme, uw nummerplaat staat wat paraplu en die zwarte streep op uwen bumper? Of is dat van uw vorig vluchtmisdrijf misschien?'
'Enfin, ik laat mij ophalen met de ambulance. Ben een goede stand-by komediante. 4 uur heb ik gezeten in de spoed. Ik vond dat daar een rare bedoening.
Iedereen liep daar door elkaar. De dokters kon je alleen maar herkennen aan de stethoscoop rond hun nek. Voor de rest niet veel zaaks. De onderzoeken vonden plaats in de wachtzaal. 'Het is een beetje moeilijk om hier uw broek uit te doen zeker? Het zal wel niet zo erg zijn aan uw been. Next!'
En rare namen dat die zieken daar hadden. Madame Middelvinger? Meneer Pols?'
'Als de foto's na 3 uur wachten getrokken zijn kreeg je een kaart. Een roze kaart. Waarvoor dat die kaart dient dat zeggen ze je er niet bij. Terug naar de wachtzaal met de andere roze kaartjes. Homoseksuele patiënten??? Ik moet zeggen dat ik een stoeltje vrij liet tussen mij en een andere vrouwelijke patiënte. Mevrouw Middelvinger !'
'In de wachtkamer hangen 2 posters : 1 van een skelet (wss om je te laten zien wat er met je gebeurt als je lang in die wachtzaal blijft zitten) en 1 met de boodschap : verbale en fysieke agressie wordt hier niet toegelaten ( Fijn. Waar wel?) tIs blijkbaar nodig om dit toch nog eens duidelijk te stellen. Ja, zieke mensen zijn raar, vooral als ze pijn hebben en niet geholpen worden. '
'Druk dat het er is! Het loopt er vol met witte jassen. Maar opgelet er heerst wel orde in de chaos! Je hebt de witte schorten met stethoscoop. Dan zijn er de witte broekpakken. De broekpakken met fluorescerende band. De witblauwe schorten.' 'Mevrouw, euh wat gaat er nu met mij gebeuren?'
'Sorry, ik kan u daar geen antwoord op geven..ik ben maar de floormanager.'
'Ik moet zeggen, het lag er wel proper.'
'Kunt u mij dan zeggen waar ik ben? Het lijkt hier precies een gekkenhuis.'
'Inderdaad!'
'Ziekenhuizen hebben goede managers! Echt waar. Die zorgen voor hun cliënteel. Je bent nooit 100% zeker dat je het ziekenhuis levend verlaat. Dus je bent superblij als je daar buiten komt. Maar dan is er nog de parking waar je langs moet. Een gigantische parking en zooo slecht verlicht. Die managers hebben dat goed bestudeerd. Spaart hun elektriciteit en het zorgt voor nieuw bloed. Kunnen ze nog wat fotookes nemen. Brengt ook weer geld in het laadje.'
Maak een buiging
'Dank u wel. U was een fijn publiek. Wees voorzichtig als u naar buiten gaat. U weet nooit waar u terecht komt.'