petra van den berghen

Gebruikersnaam petra van den berghen

Teksten

DE TAFEL

  Silte praat mooier dan de krul van haar letters. We persen de druiven en het sap uit limoen. het brood ligt besmeerd, op de rijk gevulde tafel, waar seizoenen glijden, zacht in 't boeket. hier toont een ruiker, hoe de dagen geuren, met vlinders vol nectar, als kelken gevuld.   Petra Van den Berghen (c)  

petra van den berghen
25 0

GIJ

  Aangedaan als een veel te kleine winterjas pas ik je bekken. Ik kruip diep in je heup en zwijg. Wie zijt gij als avond valt op schoongelikte benen, en het neon brandt in haar straten, op het flaneren van mond naar steen? Daar, tussen beide vleugels en midden schouders ligt je hoofd, wijdbeens tussen de lakens. Wie zijt gij, los van het bekken, los van de heup?  

petra van den berghen
14 1

RODIN

  Spraak is door beeld ontdaan, daar waar het woord, taal in haar zin neemt, het beeld, tijd in zijn ruimte. Daar waar merkbaar is, voelbaar is, hier hoeft men niet te denken. Je hoeft niet te denken.

petra van den berghen
0 0

FLEXIBEL

  Een gebroken vinger maakt de richting niet, flexibel als we zijn. De bochten baren zorgen, een vrouw het kind. Zo zijn we, zo is het altijd al geweest, in lenigheid geplooid, gevouwen weggelegd, als nieuws in een krant, gelaten.  

petra van den berghen
0 0

KOPPEN-DELEN

KOPPEN-DELEN   Daar waar jong leunt, aan oud gesetteld. Al drinkend van, dezelfde kop gevulde troost, erkende herinnering.   Daar willen woorden handen reiken, met betekenis, zin, de geving van elke letter in het woord.   Daar waar jong leunt,  aan oud gesetteld. Daar wordt niets ontnomen, maar gedeeld, in beeld, spraak, en koffie kijken.

petra van den berghen
0 0