De wereld van Hermien
op de salontafel een doekjezelfgehaakt in okergeel aan de rechterkant wat boekjes ook al leest ze niet meer veel aan de linkerkant een bloemstuk bloemen stoffig van satijn tussenin staan ook wat beeldjes Swarowski of porselein dertien kussens op een zetel Elvis Presley of een kat en daar onderin de sokken die ze er ooit eens vergateen kamertje van vijf op vijf haar kamer in haar serviceflat waar ze haar leven op de kast of op een tafel heeft gezetdan de weegschaal op de kast met koper goed gepoetst en haar doos met pilletjes omdat dat echt wel moestaan de muur een tekening een hertenkop een schilderij een vliegenvanger aan ’t plafond geen vlieg komt er zomaar voorbijeen broodplank met drie schroeven haken voor een sleutelbos en naast haar bed een grote vaas met nimfen en een druiventrosje kan er haast niet binnen het is er veel te klein toch houdt Hermien eraan dit zou een wereld kunnen zijndit is de wereld van Hermien naar buiten kan ze niet ze geeft niet om de buitenkant die haar als eerst verlietze heeft er zich bij neergelegd ze streelt haar pluchen kat haar kamer is haar wereld haar zetel is haar stad