Taal is wat mij verbindt
met anderen die ik nooit zal zien,
die mij misschien zullen lezen
als een open boek
indien de woorden helder zijn.
Taal is wat mij scheidt van anderen
ook al beweren zij mij te kennen,
zelfs intiem. Vaak gingen wij naar bed met elkaar
althans tussen papieren lakens
gaven wij elkaar bevrediging en absolutie.
Taal is bonte toekomst,
grijs verleden, kleurrijk heden,
zwart/wit als perceptie van realiteit.
Taal is verstaan, in onbegrip.
Ervaren zonder beleven.
Taal is liefde en haat,
een eeuwige leugen met zichzelf verenigd.
Bestaan door geboren worden, leren en dood gaan.
Taal heeft een bestemming:
het onherroepelijke lezen van het gaan.
Taal is RAM, BIG BANG, SABAM,
verdwaald in afkortingen van verdwazing.
Woorden gaan verloren, zelfs simpele zoals SAMEN.
Taal is een beetje sterven
aan het einde van elke onpare pagina.