Als ik schrijf is het alsof ik reis,
Naar een wereld hier ver vandaan
Waar puur geluk nog kan bestaan,
verwarring verbeelding vormt
En schichtig niet kan zijn
in de heimelijkheid van woorden.
Vluchtigheid die voor altijd blijft,
Snelheid die structuur aanbrengt.
De letters wachten in keurige rijtjes
om woorden te vormen,
Werkelijker dan de tastbare wereld,
Vrijer dan de vreemde vormelijkheid
Ze dringen niet, ze drammen niet
Ze steken korte woorden niet voor
want ook zij hebben een punt en recht om een zin te vinden,
te bestaan in een boek
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.