Er was eens een meneertje, zo licht als een veertje. Zorgen voor anderen was wat hij deed, met lief en met leed. Van ziek naar gezond en andersom, het meneertje, zo licht als een veertje, werkte zich krom. Van spuug dat de kamer rondvloog tot een dame die tegen hem loog. Nooit stopte het meneertje, licht als een veertje, met werken, vol passie en vervuld met vuur. Uur na uur, dag na dag, week na week. Tot het meneertje, licht als een veertje, telkens een beetje meer woog. Drama en blijdschap, bed na bed, soms droefheid, soms pret. Het meneertje, zo licht als een veertje, voelde zich ondertussen verzwaren. Grammetje na grammetje kwam er verhaal en patiënten leed bij en kregen zijn lichte schouders meer en meer te verduren. Hij voelde zich niet meer zo licht als dat befaamde veertje. Tijd om zijn draaglast te ontzenuwen, het ontknopen van zijn eigen kluwen. “Pinteliere potloodgat, dit mag niet blijven duren!”, vloekte het meneertje, nu iets minder licht dan een veertje.
Nog meer spuug, nog meer drama. Nog meer stoelgang en verhalen en al wat onder de noemer sappig valt. Het meneertje, zo zwaar als een veertje voelde zich buigen. Elke dag liep hij een beetje krommer, zwaarder en brommiger. Tot een wijze man, bijna volledig lam, hem vertelde waarom zijn gewichtig dragen hem kwelde.” Om nieuwe dingen in je leven toe te laten, zal je soms oude moeten loslaten. Mensen vergeten misschien wat je gezegd hebt, maar ze zullen niet vergeten hoe ze zich door jou voelden. Als je kwetsbaar bent zien mensen ook je kracht. Als je louter kracht uitstraalt, bouw je een muur om je heen. Volg je hart, want dat klopt. “ Het meneertje, een beetje zwaarder dan een veertje, voelde de intensiteit van die woorden. En dacht er wel tien keer over na tot hij ze in zijn gedachten hoorde.
De volgende dag huppelde het meneertje, zo licht als een veertje, naar zijn werk en begon aan een twerk. Een lach links, een blik rechts, maar uitermate zichzelf huppelde hij zich doorheen zijn shift. De wijze man, quasi volledig lam, gaf hem zijn innigste blik en zei: “ Meneertje, lichter dan een veertje, u vliegt. “