Ik zag een schoen
langs de kant van de weg
alleen
als stille getuige van verwrongen staal
pijn verdriet en lijden
Een ongekende droefheid
maakte zich van mij meester
in het stille besef
dat de schoen altijd
alleen zou blijven
Ik zag een schoen
langs de kant van de weg
alleen
als stille getuige van verwrongen staal
pijn verdriet en lijden
Een ongekende droefheid
maakte zich van mij meester
in het stille besef
dat de schoen altijd
alleen zou blijven
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.