een klein advies voor als
het nacht wordt en ik
– weer eens – niet bij je ben.
denk na voor je beslist
wat te doen met dit raam
in de tijd – gordijnen
van inkt, een verveelde
maan, hangende vragen.
leg zorgvuldig een sluimer
over je ogen, oogst onze dromen
met een zeis van geblauwd
staal en slaap alsof iemand
heel de tijd naar je kijkt,
in jezelf gerold als een klein
dier, weerloos als ik
op mijn betere dagen.