nu de wolken
voor de zon samentrekken
herinneren we ons
hoe het was
volle licht
deugddoende schaduw
een zee van tijd
genieten van vogels
van doorzichtige kristallen dauwdruppels
in het zachte gras
bloemen zien
in de wolken
roze heidekleuring
die doet dromen van geluk
nu samen stilstaan
bij datgene wat nooit meer hetzelfde zal zijn
bij diegene die blijvend aanwezig is
in onze ziel
huilen met een lach
opgaan in de zon
en genieten van de bron
van alle leven
de wind voelen
de harmonie zoeken
in een boom
ochtendstilte ervaren
waarin één heldere
onhoorbaar gouden klank
zichtbaar trilt
een ondoorgrondelijke
aanwezigheid voelen
die ook in het niet daar zijn
de ziel verlicht
koesteren
bewaren dat kostbaar juweel
zoals je wou
voor altijd