ik voel je droom
naast me
maar begrijp de kleurloze beelden
niet
je schaduw
tegen het uitbundig
zonlicht
doet me terugdenken aan toen
de klanken
van je uitgedoofde
stem
op een achtergrond
van bonkende
golven uit de zee
ze ontspringen
zoals een rivier
in de bergen
van het heelal
daar woon je nu met de wolken
die mijn bewustzijn inpalmen
omdat ze mezelf willen zijn
en willen begrijpen wat niet meer is
ik mis je het meest
wanneer je naast me
ligt
in mijn onbewuste
onderaardse grot
waar mijn droom ontspringt