- U bent beet genomen. Erin gestonken. Dat is zeker. Het is de titel van dit verhaal waarop u het heeft uitgekozen, is het niet? Met alle mensen die dat doen heeft u iets gemeen. Ze komen op het woord af alsof er een belofte van iets opwindends wordt gedaan. Iets wat hun hang naar een belevenis in het maanlicht kan bevredigen. Een belangstelling voor het ongerijmde en verborgene dat zich plots manifesteert. Nee. Niets van dat. U bent om de tuin geleid, dat is wel zeer zeker nu. En hoe langer u doorleest, of verder komt in dit verhaal, hoe meer u zult gaan merken er spijt van te kunnen gaan krijgen. Ik weet dat u er nog bent en toch doorleest ondanks mijn waarschuwing. Misschien bent u een man of een vrouw. Dat maakt niet uit in dit geval. Net zomin als uw leeftijd. Wat er nu speelt is niet betwistbaar zoals de een meent dat het glas halfvol is en de ander juist beweert dat het half leeg is. Deze beker is geen van beide en beter laat men hem voorbijgaan. Maar wat als dan de mogelijkheid van een graal zich toch voordoet? Of alleen een vaag vermoeden ervan? Misschien is het mogelijk om, door verder te gaan, wel de tuin te ontdekken waarvan ik u eerder vertelde. Als dat u verwondert, wat heeft u dan eerder nog meer gemist? Gaat u nu alstublieft niet terug om dat te controleren. Dat is dwaas en bovendien onmogelijk. Denkt u maar aan wat Heraclitus zei: ‘panta rhei’. En zo is het nu ook. Vanuit hier zult u alleen verder kunnen gaan. U zult misschien inmiddels gemerkt hebben dat u ook niet alleen bent. Of bent u het soms, die tegen uzelf spreekt? Kom nou toch. Denkt u maar aan een woord. Neem een willekeurig woord in gedachten. Ik kan toch niet weten wat dat is als u het mij niet vertelt? Ziet u, het woord waaraan u denkt en voor mij verborgen houdt betekent toch dat we met zijn tweeën zijn. Ik zal u verder de weg naar het verhaal tonen als u dat wilt. Als u het gelooft, moet het lukken. Maar neemt u mij dan in gedachten mee. Dan zal het zich gaandeweg vertonen. Met een beetje moedwil ook. Ik heb geen jas nodig. Net zo min als een paraplu. U wellicht wel. Gaat u nu. Ik ben bij u.