Het meisje en de wind
Hoe ze lacht wanneer hij
speels door haar haren
waait, liefdevol
haar wangen streelt
Haar verhult in bloesems
en herfstgekleurde
bladeren, zijn warme
adem haar fijne lippen
raakt en zij hem kust
Hoe zij wacht tot hij
terugkeert uit de bergen,
over zee en door de velden
Hem trouw blijft en zich afvraagt
of hij weet wie ze is en hoe ze heet
dat ze lacht en dat ze wacht
reeds duizend jaren lang
Zij kijkt hem na wanneer hij gaat
wacht geduldig op zijn thuiskomst