Zie ons hier zitten. Jij en ik samen, dichter bij elkaar dan ooit. Je hoofd leunt tegen mijn schouder, mijn kin op je blonde haren. Je bent mooi. Met mijn ene arm hou ik je vast, de andere streelt beverig je gezicht, je wang, je ogen, je lippen. Je bent zacht. Ik heb het warm. Je t-shirt is vuil, je rok hoger dan hij zou moeten zijn, je schoenen liggen wat verderop. Wat ik zie van je benen, ontneemt me de adem. Ik wil je geen pijn doen. Ik kus je en fluister lieve woorden. Je bent stil.
Het is niet goed. Je zou hier niet moeten zijn met mij, niet op deze manier, niet hier. Je bent te jong. Je bent hier niet klaar voor, dit is niet wat je wil. En wacht maar tot je ouders ervan horen, vroeg of laat gebeurt het, ze zullen niet juichen. Ze zullen het niet begrijpen, ze zullen kwaad zijn, op jou, maar vooral op mij, ook al treft mij geen schuld. Ik ga ervan uit dat je weet wat je doet, daarvoor ben je toch niet te jong.
De mensen kijken. Velen lijken gechoqueerd, allemaal gapen ze ons zonder gêne aan. Heimelijk gefluister. In andere omstandigheden zou ik hen de les hebben gespeld, maar nu maakt het me niets uit. Laat ze maar praten, laat ze maar staren. Je kan het ze niet kwalijk nemen. Je bent te jong, nog niet klaar, net wat ik al zei. Dat vinden de mensen ook, ik zie het, hoe sommigen stil het hoofd schudden en dan mij, vooral mij, verwijtend aankijken, alsof ik er iets aan kan doen en, ook, alsof het hen nooit kan overkomen. Ze houden afstand, de mensen. Sommigen wijzen, naar ons, naar jou, je t-shirt, je benen. Een kind wijst naar je fiets.
Hij ligt daar, je fiets, op de grond, zo ongeveer halverwege onszelf en de starende mensen. Een mooie fiets. Maar met dat wiel is iets niet goed. Gebogen, in een vreemde hoek. Kapot. Net zoals je been. En je hoofd. Naar mijn auto heb ik nog niet gekeken. Het heeft ook geen belang. Wat telt, ben jij. Ik wil je niet loslaten, niet nu, niet hier. Wat de mensen denken, interesseert me niet. Ik wil bij jou zijn, meegaan met jou, maar dat gaat niet, je bent er niet, je bent al weg.
Zeg toch iets.