ik draag Lucy
naar het kistje op de schouw
zij zou nu schaterlachen:
weet je paps, daar zit ik nou
helemaal in
ik draag je elke dag in
mijn handen
door het sneeuwtapijt op de rivier,
om jou een stuk van de wereld te laten zien
ik draag je,
tot de dag dat we weten hoe wij je los moeten