Een omhelzing
Zo zoet als lavendel
Veegt al mijn zorgen weg
Als smeltend ijs in warme regen
Zo koud als ijzer, verkoel je mij
Op dagen, warm, als de brandende
Kersen van sigaretten
Zo heet als vers geschonken thee
Zo pittig als gember voor mijn keel
Als brandnetel aan mijn voeten
Zetelt jouw hand zich knus
Op de bodem van mijn hart
En onze lippen zwegen
Als een kamer, zonder radio of klok
Zo verzegelden we stukjes ons
Tussen onze knieën
Slechts voelbaar als ze zich plooien
Naar de vormen, van onze huid
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.