Hij gaat achteruit.
Zij volgt hem
van de zetel naar het bed.
Ze vangt hem met een glimlach
in goede en kwade dagen,
wanneer nu steeds langer geleden is,
vandaag alleen nog vroeger is.
Het vroeger van toen hij
vlinders aan een touwtje bond
en hoopte ooit te kunnen vliegen,
toen zij nog achterop zijn fiets zat
in goede en kwade dagen.
Toen zij hem volgde
van de zetel naar het bed
en hij haar glimlach ving.
Ze zitten naast elkaar,
de ventilator waait hun gedachten weg.
Ze zwijgen de stilte vol.