Oorlog bij het busstation

25 feb. 2022 · 15 keer gelezen · 1 keer geliket

Mijn kind droogt mijn tranen en zegt me vaarwel.

Want om mijn kind te redden, zal ik achterblijven in deze hel.

Gisteren nog een thuis, maar nu een put van angst.

Een week geleden konden we samen hand in hand nog overal naartoe.

De bus was toen halfvol, nu is de stad halfleeg.

Maar niet zo leeg als mijn hart na de laatste kus.

De geur van mijn kind dat ik eeuwig dragen wil. 

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

25 feb. 2022 · 15 keer gelezen · 1 keer geliket