Het was een goede tijd.
Een horizon werd onder-
broken door een schouwspel
van bijeengebouwd reliëf.
Het braakland van verloren
industrie was omgetoverd
tot een stijlvol park.
Je schrok
terug toen ik je hand vastnam.
Het was een mooie dag.
De keizersberg laat zich
nu moeiteloos bedwingen
want wij weten dat wij kunnen
praten langs haar hellingen.
Je stelde me niet voor aan
je collega maar dat gaf niet
want je zocht mijn hand daarna
en krulde erom heen totdat
we eindelijk de traagheid
die ons lag ontdekten.
En we hebben tijd.
Een tijd ligt wakker om ons
tot we haar in slaap sussen,
daarna weer zachtjes haar
de nieuwe dag in brengen.