Silhouet
Van bladeren ontdaan zijn de bomen
in wiens schaduw hij strompelt
als een silhouet van de tijd.
Regen raakt zijn lichaam, maar hij
voelt het niet. Onder het gewicht
van zoveel dagen, weegt geen druppel
meer door. In de diepten van zijn hart,
rest hem nog wat zonlicht. Zijn zomer
is nog niet vervlogen.