Ze gaat het hem gewoon zo zeggen. Zonder gedoe. Hij mag zijn spullen komen halen wanneer zij er niet is en kan de sleutel onder de mat achterlaten. Weer een mislukking om toe te voegen aan haar lijst. Het zal haar laatste gefaalde relatie zijn, nu is het genoeg geweest. De gootsteen maakt een gorgelend geluid wanneer ze de stop uittrekt. Haar tranen spoelen mee weg.
Een groepje taterende tieners rijdt druk gesticulerend voorbij langs het kanaalpad. De oortjes van hun ipod bungelen uit hun jassen. Emma kan elk ogenblik thuiskomen.
Hij wist dat ze altijd zou kiezen voor haar dochter, dat is toch wat elke moeder zou doen? Maar dat wil niet zeggen dat het makkelijk is om er een punt achter te zetten. Waarom moet zij dat godverdomme elke keer doen? De flessen onder de gootsteen rinkelen wanneer ze er met de neus van haar gympen tegen stoot. Waar is de zak die ze bewaart voor leeggoed?
Ergens is ze opgelucht dat het straks allemaal voorbij zal zijn. Geen dronken scheldpartijen meer waarvoor ze zich hoeft te schamen bij de buren. Geen hemeltergende ruzies meer. Haar vriendinnen zullen opgelucht zijn. Hun blikken telkens zijn naam viel, zijn haar niet ontgaan.
De keukendeur zwaait open, Emma gooit haar rugzak in de hoek. Ze gaat er bovenop zitten en begint aan haar veters te trekken.
'Emma?' Haar dochter is in een gevecht met haar schoenen verwikkeld. 'Emma, luister eens'.
'Dag mama', antwoordt het meisje, nog steeds zonder op te kijken. Ze grijpt de neus van haar rechterschoen met beide handen beet en gebruikt haar andere voet om de hiel los te wrikken. Er komen grommende geluiden aan te pas. Zo maakt ze haar nieuwe Nikes kapot, Veerle moet op haar tanden bijten om er niets van te zeggen.
'Emma, ik ben vanavond enkele uurtjes weg'.
Op dat moment schiet de schoen uit en met een bonk rolt haar dochter tegen de kastdeur, de schoen triomfantelijk boven het hoofd geheven. 'Ha-ha!'
Meteen ondergaat de andere voet hetzelfde ritueel. Veerle raapt schoen nummer één op en zet hem onder in het rek. 'Ik heb spaghettisaus voor je klaargezet om op te warmen, zeven minuutjes op stand 3 en dan...'
'Ping, en alles goed roeren, dat kan ik ondertussen wel'. Emma kijkt haar moeder voor het eerst aan, knijpt haar ogen tot spleetjes en plooit haar gezicht in een grijnzende grimas. Haar prompte zelfredzaamheid steekt Veerle onverwacht. Heeft ze Emma te vaak alleen gelaten?
'Ik ga even langs Marc maar ik ben zeker terug voor middernacht. Zorg maar dat je slaapt voor ik terug ben'.
Ze streelt Emma over haar kruin. 'Da's goed hoor, dan vraag ik of Matthias even komt spelen op de Playstation'. Emma springt recht en steekt haar hand uit. 'Mag ik je gsm lenen?'
'Maar wel eerst je huiswerk maken'.
Veerle geeft haar gsm aan haar dochter en kijkt in de spiegel. Het gezicht dat terugkijkt, ziet er afgemat uit.
'Je bent er bijna', fluistert ze tegen zichzelf. Vanaf morgen gaat ze Emma helpen met haar staartdelingen.