Ik hang in stukjes, vleesgeworden bestaan
tien verschillende vingers, elk met een kleurig touwtje aan
mijn ene been hangt iets langer, dan de ander helemaal vooraan
de waslijn van een leven droogt in de open lucht
na een flinke bui regen lacht mijn halve gezicht
de wind doet mijn arm wiegen
alle stukjes dansen mee
wachtend op de donder, smachtend naar de zon
wie weet neemt zij ons mee, naar daar waar het ooit begon
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.